In opdracht van de gemeente Meerssen heeft ADC ArcheoProjecten van 2 september tot 25 oktober 2013 een archeologische opgraving uitgevoerd voor het plangebied Markt 27, Parkeergarage, in het centrum van Meerssen. In het plangebied wordt een ondergrondse parkeergarage gerealiseerd. In dat kader is op basis van de archeologische verwachting het AMZ proces (Archeologische Monumentenzorg) opgestart. Eerder uitgevoerd archeologisch onderzoek op het terrein heeft uitgewezen dat in het plangebied behoudenswaardige archeologische resten aanwezig zijn. De bouwwerkzaamheden zullen de aanwezige archeologische resten vernietigen of ernstig beschadigen. Na waardering middels proefsleuvenonderzoek (onderzoek ADC ArcheoProjecten in 2008 en 2011) is besloten tot een opgraving, aangezien in situ behoud van de archeologische resten niet mogelijk is.Het doel van deze opgraving was het volledig documenteren van alle archeologische waarden ter plekke, deze ex situ behouden en de onderzoeksresultaten publiceren, om daarmee informatie te behouden die van belang is voor kennisvorming over het verleden en het publiek te informeren over de resultaten van het onderzoek. De aan het onderzoek gestelde onderzoeksvragen staan weergegeven in het Programma van Eisen (PvE); deze worden bij het onderzoek zo nauwkeurig mogelijk beantwoord. Doel van deze rapportage is het presenteren van de onderzoeksresultaten in combinatie met het uitgevoerde specialistische onderzoek.De onderzoekslocatie is gelegen in het centrum van Meerssen en wordt aan de westzijde begrensd door het Proosdijpark, aan de noordzijde door het bestuurscentrum van de gemeente Meerssen en de daarbij behorende parkeergarage en de noordelijke proosdijschuur, aan de oostzijde door de Markt en aan de zuidzijde door het kloostergebouw en het Proosdijpark.Het opgegraven gebied is gelegen in het Zuid-Limburgse lösslandschap op de noordelijke helling van het dal van de Geul. Direct ten zuiden van het plangebied komt het dal van de Watervalderbeek uit in de Geul. Het plangebied zelf bevindt zich in het oostelijke deel van het beekdal van de Watervalderbeek. In de ondergrond bevinden zich beekafzettingen van deze beek die afgezet zijn tijdens overstromingen van de beek vanaf het Laat-Pleistoceen. Zowel in het noordoosten als het westen van het plangebied is de oostrand van het dal aangetroffen: hier is in de ondergrond löss aangetroffen met een bodemhorizont.Zowel op de beekafzettingen als op de in situ löss zijn meerdere pakketten met colluvium aanwezig. Deze zijn ontstaan door erosie van de hogere delen van het lössplateau. Hierbij werd löss verspoeld door het dal van de Watervalderbeek en werd een puinwaaier van colluvium aan de voet en langs de oever van de beek afgezet. Hiermee is het oorspronkelijke oppervlak afgedekt. In de loop van de tijd zijn er meerdere van dergelijk colluviumpakketten afgezet. Er zijn drie “hoofdpakketten” onderscheiden op basis van kleur.Aan de hand van het aardewerk kan worden geconcludeerd dat in het onderzoeksgebied bewoningsactiviteiten hebben plaatsgevonden van de Karolingische tijd tot en met de 13e eeuw. Het volmiddeleeuwse aardewerk komt vooral uit een 11e- tot 13e-eeuwse meerfasige gracht die het proosdijterrein aan de westzijde begrensde. Met het dempen van de laatste gracht houdt de aardewerkdepositie op.

Date Submitted: 2016-03-07