Het plangebied heeft tijdens het holoceen grotendeels onder mariene invloed gestaan (poldervaaggronden ter plaatse van een erosiegeul). Volgens de archeologische verwachtings- en beleidskaarten van de voormalige gemeente De Marne (Van Beek & Vos, 2008) geldt voor het plangebied dan ook een lage archeologische verwachting. Dat in de middeleeuwen en vroegmoderne tijd in de omgeving van het plangebied wel sprake is geweest van bewoning blijkt uit de aanwezigheid van verschillende archeologische sporen en structuren, waaronder verschillende AMK-terreinen (twee wierden en een borg). Toch liggen deze kansrijke zones (die al deels gebufferd zijn) op enige afstand van het plangebied; er zijn derhalve geen redenen om de lage archeologische verwachting ter plaatse van de bruglocatie aan te passen. In theorie is ter plaatse nog wel een kans op maritieme sporen en/of vondsten, maar de verwachting op het aantreffen van dergelijke entiteiten is laag.