Geïnterviewde (1920) heeft geen gemakkelijke jeugd gehad. Zijn vader is overleden toen geïnterviewde 13 jaar was. Geïnterviewde heeft, zoals hij zegt, altijd de leiding moeten nemen, altijd stoer moeten blijven. In 1936, op 16-jarige leeftijd, wilde hij als oorlogsvrijwilliger naar Spanje. Dit ging niet door omdat hij nog te jong was. Hij wilde niet in militaire dienst en is daarom jong getrouwd, immers: als kostwinner hoefde je niet in dienst. Hij was in hart en nieren communist en was bang dat dat in de oorlog uit zou komen, maar dat is nooit aan de orde geweest. Geïnterviewde heeft aan de wieg gestaan van de oprichting van de communistische krant De Waarheid. Hij is ondergedoken om te ontkomen aan de Arbeitseinsatz, en meldde zich ziek bij zijn werkgever. Hij werd echter betrapt en gearresteerd, daarna overgebracht naar de Euterpestraat in Amsterdam. Daar is hij diverse keren verhoord. Vervolgens is hij overgebracht naar de Weteringschans, maar het is onbekend hoelang hij daar gezeten heeft. Vervolgens ging hij op transport: eerst met de tram naar het Centraal Station, toen per trein naar Amersfoort. In colonne is hij van het station naar Kamp Amersfoort gelopen onder bewaking van de SS. In Kamp Amersfoort werd hij meteen kaal geschoren. Ook kreeg hij een kapotte broek met een stuk ijzerdraad om de broek te maken, een uniformjasje en klompen. Geïnterviewde moest met het buitencommando naar Soesterberg om bomen uit te graven. Wat daar gebeurde, is zijn grootste vernedering. Ze moesten op commando allemaal plassen, daarna 2 passen achteruit en toen met de handen in de nek voorover vallen. Hij neemt het zichzelf nog steeds kwalijk dat hij het gedaan heeft, zwaar vernederd! Hij drukte zich van dit commando door zich bij de dokter te melden, waardoor hij te laat terug was voor het buitencommando. De Duitse arts zei bij de derde keer: "Nu zal ik je een reden geven om bij de dokter te komen", en sneed een stuk van zijn vinger af. Geïnterviewde heeft er later zelf caustic soda opgedaan, zodat het ging zweren. Blijkbaar is hij op het appèl flauwgevallen, want hij kwam bij in de ziekenbarak. Daar is hij verpleegd, waardoor hij niet met het transport mee kon. Vervolgens is hij overgeplaatst naar het Elisabethziekenhuis in Amersfoort. Van daaruit is hij ontslagen en hangend tussen twee mannen op transport gesteld. Hij werd overgebracht naar politiebureau in Soest en vandaar per brandweerauto naar Amsterdam gebracht. Nog steeds begrijpt hij niet dat hij maar zo kort, bijna 3 weken, in Kamp Amersfoort heeft gezeten.

Nationaal Monument Kamp Amersfoort, op de grens van Leusden en Amersfoort, is een van de drie bekendste Nederlandse herinneringscentra. In de periode 1941 tot 1945 hebben ongeveer 37.000 gevangenen voor korte of langere tijd vastgezeten in dit doorgangs-, tevens strafkamp dat onder direct bevel stond van de SS.In de loop der jaren heeft Nationaal Monument Kamp Amersfoort meer dan 100 oud-gevangenen kunnen interviewen over hun tijd in het kamp tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit zijn bijzondere interviews, die een indrukwekkend inkijkje geven in hoe het leven indertijd was in Kamp Amersfoort. Verhalen over strafappèls, het slechte eten, het wrede regime, maar ook over medegevangenen en hoe je als gevangene probeerde te overleven. Voor zover mogelijk worden alle interviews in de komende tijd beschikbaar gesteld.Het interviewteam:Diete Oudesluijs, Eddy van der Pluim, Dick van den Berg en Karel Kreuning.Team annotatie:Ruud Slabbertje, Ruud Boelen, Jertske Pasman, Siebe de Vries, Leen Bakker, Willem Tjipjes, Aloysius Michielsen, Jan Ulehake, Bram FaberSpraakherkenning:Hetty van Oel, Henny Wind