De eerste documentaire over Joodse oorlogspleegkinderen in Nederland. Een aantal van hen groeide op in christelijke pleeggezinnen. De film portretteert drie verhalen van vijf kinderen.Ondermeer het aangrijpende verhaal van Halinka (interview 01), een baby geboren in het getto van Warschau. In 1942 gooide haar vader haar over de gettomuur om haar te redden. Ze werd opgevangen door een Poolse politieagent die haar zo het leven redde. Ze kwam in 1946 naar Nederland.En voorts het verhaal van twee overlevende broertjes (David en Isaac Lipschitz - interview 04 en 05) en twee zusjes (Betty en Lea Overste - interview 02 en 03). Betty ontworstelde zich aan haar christelijke opvoeding bij haar pleegouders in Friesland, ze werd ultra-orthodox Joods en trouwde met een rabbijn, Lea trouwde met een niet-Joodse man en bleef christelijk.Geinterviewden:Kinderen:01. Halinka Themans-RubinsteinHalinka, was 8 maanden toen haar vader haar in 1942 over de muur van het getto van Warschau gooide en is gered door een Poolse politieagent. Na de bevrijding in Nederland geadopteerd en altijd in Nederland gebleven.02 . Rivka Rosenzweig-OversteSamen met zus Leni enige overlevenden van een grote orthodox-joodse familie te Amsterdam.Ondergedoken bij christelijke familie in Dokkum waar ze na de oorlog bleef. Ze werd christen, keerde later terug en trouwde een rabbijn. De tapes bevatten ook interviews met de christelijke hulpverleners.03. Lea Claasen-OversteJongere zus van Rivka Rozenzweig-Overste. Zij bleef christen en is met een niet-Joodse man getrouwd.04. David Lipschitz (1940-2001)David is samen met zijn oudere broer Isaac (zie interview 05) de enige overlevende van een groot Joods gezin uit Rotterdam. Ondergedoken in Zeeland, en als christen opgevoed, werd hij in 1947 door zijn oudere broer Isaac ‘ontvoerd’ die hem naar Palestina bracht.05. Isaac Lipschitz (1930-2008)Ondergedoken in Friesland, en na de oorlog verbleef hij in het Joodse Jongensweeshuis in Amsterdam.Hij ‘ontvoerde’ zijn broertje David en bracht hem naar Israel. Hij is hiervoor later veroordeeld door de rechter.Hulpverleners:06. Jeshajahu DruckerDirect na de bevrijding in 1945 werd Rabbijn Drucker door de Amerikaanse JOINT naar Warschaw gestuurd om zich bezig te houden met het loskopen van Joodse kinderen die in Poolse pleeggezinnen verbleven. Hij plaatste de kinderen in opvangtehuizen. Hij kocht Halinka los van de Poolse politieagent waar ze verbleef, en plaatse haar in een kindertehuis in de buurt Wroclaw. Drucker heeft honderden kinderen opgespoord en ondergebracht.Opnamen gemaakt in Bat Yam, Israel, 26 november 199207. Tini Amram (Van Amerongen)Woonde in Kibboets Sde Nechemja. Zij was de pleegmoeder van David Lipschitz in Israel.
Filmmaker Willy Lindwer heeft vanaf 1970 een film- en videocollectie opgebouwd waarin de Holocaust centraal staat. Dit materiaal omvat uniek oral history-materiaal op het gebied van de Jodenvervolging in Nederland. In dit project zijn 83 interviews uit deze collectie, vastgelegd in de periode 1986-2004, beschreven en gedigitaliseerd. Ze vormen het ruwe bronnenmateriaal dat is gebruikt voor zeven documentaires.Onder de vele geïnterviewden zijn: Janny Brandes-Brilleslijper, zij was getuige van het overlijden van Anne Frank in Bergen-Belsen, Jehshua en Hennie Birnbaum-Szaja die het weeshuis in Westerbork leidden en Mirjam Bolle- Levie, secretaresse van David Cohen, voorzitter van de Joodse Raad.---Beschikbaarheid---Het materiaal is nog niet beschikbaar via DANS. U kunt wel contact opnemen met Willy Lindwer zelf, contactgegevens staan op zijn website.
