In onderstaand rapport wordt het trechterbekeraardewerk behandeld dat is verzameld door dhr. J. van der Muur (Oldeberkoop), ruim 70 jaar geleden, bij hunebed D52 bij Diever. Deze particuliere collectie is door bemiddeling van dhr. K. Berkenbosch (Oldeberkoop) gedoneerd aan het Hunebedcentrum te Borger.Het aardewerk uit D52 is typochronologisch ingedeeld volgens Brindley (1986). Dit houdt in dat, voor zover mogelijk, van de scherven de vorm is bepaald en dat ze zijn ingedeeld binnen de door Brindley onderscheiden horizonten (1 t/m 7).Conclusie:Ondanks het feit dat er slechts 41 scherven zijn verzameld uit hunebed D52 te Diever, bieden deze toch een goed inzicht in de gebruiksduur van het hunebed en de aard van het bijgezette aardewerk. Er is een redelijke component onversierd aardewerk, wat doorgaans niet wordt beschreven in publicaties, maar wat wel een wezenlijk onderdeel vormt van de aardewerkassemblage in een aardewerkinventaris van een hunebed. Het feit dat onversierd aardewerk binnen dit complex een redelijk aandeel inneemt, impliceert dat er destijds niet selectief is verzameld, en derhalve waarschijnlijk een representatieve steekproef vertegenwoordigt.Het vormenspectrum binnen het trechterbekeraardewerk is zeer groot, veel groter dan in jongere archeologische perioden. Naast de karakteristieke en naamgevende trechterbekers zijn er onder andere kommen, schalen, kannen, emmers, terrine’s en amforen, schouderkommen, kraaghalsflesjes en biberons. Het vormenspectrum van het hier besproken aardewerk is – waarschijnlijk vooral vanwege het geringe aantal – beperkt.De techniek waarmee trechterbekeraardewerk is versierd, is uitermate kenmerkend. De meest voorkomende techieken zijn die van diepsteek (Tiefstich en dwarsstempel twaerstik).Het aangetroffen aardewerk kan typochronologisch worden ingedeeld in horizont 2 t/m 6, waarbij het zwaartepunt ligt op horizont 4 en 5 (3200–2950 v. Chr.).