Tijdens het veldonderzoek zijn 11 spoornummers toegekend, die kunnen worden gerelateerd aan archeologische sporen. Dit betrof 3 sloten/ greppels (Late Middeleeuwen en Nieuwe Tijd), 1 zone met ploegsporen (Late Middeleeuwen en Nieuwe Tijd), een doorwerkte laag met haksporen (niet gedateerd), een segment van een gemetseld riool (Nieuwe Tijd C) en de restanten van een brug met doorlaat (Nieuwe Tijd B/ C). Aan deze laatste structuur werden 6 spoornummers toegekend, voor de verschillende onderdelen muurwerk en de vloer. De meest interessante sporen betreffen:Een grondlaag die was bewerkt door middel van een hak in de top van de Afzettingen van Kedichem/ Stramproy. Deze laag was alleen aan de oostzijde van Put nr. 1 zeer lokaal bewaard gebleven omdat de bodemopbouw daar grotendeels was verstoord door de eerdere aanleg van kabels en leidingen. De laag kan niet nader worden gedateerd als gevolg van het ontbreken van vondstmateriaal en een goed geologisch kader.Tevens is de vondst van de brugrestanten onder de Zandeweg ter Plaatse van Put nr. 2 vermeldenswaardig. De restanten betroffen de resten van een brug met een versmalde doorgang met aan de noordzijde uitwaaierende wangen, die waren opgebouwd was uit voornamelijk ijsselstenen en die waren onderheid met naaldhouten palen. Deze brug overbrugde in essentie een versmalde doorlaat voor het water dat van een meanderende sloot in het zuiden kwam en stroomde naar het rechtgetrokken Spui dat in het noorden aansloot op de havenzone. In de dempingspakketten en de insteek van de doorlaat zelf is geen vondstmateriaal aangetroffen, maar op basis van de baksteenformaten en oude kaarten is een aanlegdatering in het einde van de 18de eeuw, of het begin van de 19de eeuw zeer waarschijnlijk. Dit wordt gesteund door een dendrochronologisch onderzoek waarbij een ingeschat wordt dat het hout ergens in de 18e eeuw gekapt is en dat de zilverspar waarschijnlijk afkomstig is uit het zuiden van Duitsland en via de Rijn verplaatst werd. In de 20ste eeuw werd de brug vervangen door een constructie van beton en machinale bakstenen, die iets oostelijker werd aangelegd. Hierdoor is diens voorganger bewaard gebleven. De watergang met overbrugging bleef vervolgens in gebruik tot het einde van de jaren 70’ van de 20ste eeuw, die vervolgens werd gedempt tijdens de bouw van een nieuwe wijk; met de herkenbare naam ‘Spui’.

SOB Research (2020)

Issued: 2020-07-24