De geïnterviewde is geboren in september 1942 in Amsterdam. Hij komt uit een Joodse familie. Hij had twee zussen. Tijdens de oorlog zijn ze allemaal ondergedoken op verschillende plaatsen. Hij was de enige in het gezin die doof was. Toen hij 6 maanden oud was is hij via het Rode Kruis naar een pleeggezin gebracht in Helden, Limburg. De pleegouders waren streng katholiek.Na de oorlog hebben zijn ouders hem opgehaald uit Limburg en naar Amsterdam gebracht. Het deed voor hem toen vreemd aan dat hij niet meer bij zijn pleegouders woonde. Hij hield nog wel contact met zijn pleegouders. Later kon hij alles pas goed verwerken, de situatie is heel verwarrend voor hem geweest. Hij heeft over deze periode een toneelstuk gemaakt. Het is een toneelstuk gemaakt over het boek van zijn moeder. Zij heeft beschreven wat ze heeft meegemaakt in de oorlog. Het maken van het toneelstuk heeft hem erg geholpen bij de verwerking.Vroeger was de geïnterviewde goudsmid, voor 36 jaar, en nu zit hij in het bestuur van DovenShoa. Hij werd zich er pas na zijn schooltijd van bewust dat hij joods was en had er in het begin moeite mee om dat anderen te vertellen. Via een joodse vriendin leerde hij hier beter mee omgaan.
Date Submitted: 2009-06-02
Toen het dove Joodse meisje Anna in Auschwitz arriveerde, droeg ze een bordje waarop stond dat ze doofstom was. Een Joodse gevangene, die als kampbewaker werkte, waarschuwde haar het bordje direct weg te gooien. Pas na aandringen deed Anna het. Het redde haar leven. Als de nazi's hadden geweten dat zij niet alleen Joods maar ook doof was, was zij, net zoals haar dove neefje direct na aankomst in het kamp vermoord.De documentaire ´Anna's Stille Strijd´ vertelt het bijzondere verhaal van Anna, die Auschwitz overleefde door haar doofheid verborgen te houden. Haar nicht Jettie had een prominente rol in het verbergen van de doofheid van Anna door altijd dicht bij haar te blijven. Willy Lindwer maakte de documentaire samen met Tom Linszen, een jonge dove filmmaker die zich verdiept in het lot van dove Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog. In de film vertelt Anna aan Tom haar levensgeschiedenis in gebarentaal: hoe een doof Joods meisje voor de Tweede Wereldoorlog opgroeide en hoe zij als een jonge dove vrouw de gebeurtenissen voorafgaand aan en tijdens de oorlog heeft ervaren en verwerkt. De documentaire won in 2009 de publieksprijs van het Filmfestival Rochester en de hoofdprijs op het Toronto Deaf Film Festival.Willy Lindwer interviewde met behulp van een doventolk ook andere dove Joodse Nederlanders die ternauwernood de oorlog overleefden.