Geïnterviewde (1926) behoort vanaf 1980 tot de trouwe bezoekers van de restanten van Kamp Amersfoort. Na een periode van hyperventilatie werd hij in Oegstgeest behandeld. Voor zijn traumaverwerking kwam hij naar Amersfoort waar hij slechts een kantoortje van de kampcommandant en wat resten aantrof. Door de aanwezigheid van oud-gevangenen op de jaarlijkse herdenking van 19 april raakte hij betrokken bij de voorlichting aan scholen en gaf lezingen over zijn ervaringen in het kamp o.a. aan vrouwenverenigingen in Putten en omgeving. Hij maakte een maquette van het kamp zoals hij zich het kamp herinnert in mei 1943, toen hij als eerste gevangene werd geplaatst in het deel dat na de renovatie en uitbreiding was ontstaan. De scheiding tussen de bewaking en de gevangenen d.m.v. de dubbele prikkeldraadversperring en de Rozentuin was dus al aangelegd. Later maakte hij op schaal voorbeelden van een barak en een wachttoren. Doordat hij een voorman kende bij barak 2 werd hij vanuit barak 10 hier naartoe overgeplaatst. Daardoor werd hij als arbeider van de Hollandse Signaal Fabriek beter behandeld en gevoed en zelfs vrijgesteld van appèl. Hij werd daarna 2x op transport gesteld, maar dat werd niet uitgevoerd. Vlak voor de Hongerwinter kwam hij weer thuis in Maassluis en dook onder om te ontkomen aan de algemene Arbeitseinsatz die werd afgekondigd. Hij werd voor de tweede keer gearresteerd en via Rotterdam richting Göttingen getransporteerd, maar kwam in januari 1945 in Frodental (Rödental?) richting Tsjechië. Hier trof hij krijgsgevangen aan uit Engeland, Canada en Australië. Vervolgens kwam hij via Dresden-Kremerdorf terecht in Kondusz. I.v.m. de naderende Russen vluchtten ze de bossen in en werden ze afgevoerd richting Polen. In april 1945 ging hij naar Rosenthal bij Berlijn waar hij een groep Nederlandse vrouwen uit Ravensbrück trof (o.a. Corrie ten Boom). Tenslotte werd hij door de MP richting westen gebracht. Via Frankrijk en België reisde hij terug naar Nederland. Uiteindelijk kwam hij in juni 1945 aan in Heer in Zuid-Limburg.
Nationaal Monument Kamp Amersfoort, op de grens van Leusden en Amersfoort, is een van de drie bekendste Nederlandse herinneringscentra. In de periode 1941 tot 1945 hebben ongeveer 37.000 gevangenen voor korte of langere tijd vastgezeten in dit doorgangs-, tevens strafkamp dat onder direct bevel stond van de SS.In de loop der jaren heeft Nationaal Monument Kamp Amersfoort meer dan 100 oud-gevangenen kunnen interviewen over hun tijd in het kamp tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit zijn bijzondere interviews, die een indrukwekkend inkijkje geven in hoe het leven indertijd was in Kamp Amersfoort. Verhalen over strafappèls, het slechte eten, het wrede regime, maar ook over medegevangenen en hoe je als gevangene probeerde te overleven. Voor zover mogelijk worden alle interviews in de komende tijd beschikbaar gesteld.Het interviewteam:Diete Oudesluijs, Eddy van der Pluim, Dick van den Berg en Karel Kreuning.Team annotatie:Ruud Slabbertje, Ruud Boelen, Jertske Pasman, Siebe de Vries, Leen Bakker, Willem Tjipjes, Aloysius Michielsen, Jan Ulehake, Bram FaberSpraakherkenning:Hetty van Oel, Henny Wind
