Tijdens het proefsleuvenonderzoek is een vindplaats aangetroffen bestaande uit percelering uit circa 1900 en resten in de vorm van funderingssleuven van historische bebouwing uit 1912. De greppels bevinden zich aan de noordzijde en aan de westzijde van het plangebied en zijn weergeven op de historische kaart uit 1900 als perceelgreppels. De greppels hebben variërende breedtes, maar zijn in één keer gedempt. In het zuidelijke deel van het plangebied bevinden zich drie delen van één funderingssleuf die in het veld als een spoor met bouwzand te herkennen is. De ligging en de hoek van het spoor komen grofweg overeen met de ligging van de voormalige bebouwing uit 1912. Ter plaatse van de funderingssleuf, maar wel in de bouwvoor, bevond zich een fragment industrieel wit aardewerk van P. Regout uit Maastricht met het jaartal 1836 op de bodem.