Binnen het plangebied zullen in de tuin van de bestaande zorginstelling bodemingrepen gaan plaatsvinden. Het doel is de realisatie van twee nieuwe gebouwen. In het zuidelijke deel van de tuin zal een infiltratievoorziening/wadi worden geplaatst en zal de tuin worden heringericht. Vanwege deze ge-plande bodemingrepen is een inventariserend archeologisch vooronderzoek uitgevoerd (bureau- en booronderzoek). Hierin is aangetoond dat binnen het plangebied de bodemopbouw grotendeels intact is en dat er archeologische indicatoren zijn aangetroffen die wijzen op een archeologische vindplaats.Het gedeelte van het plangebied waar deze archeologische waarden bedreigd worden is door middel van een archeologisch proefsleuvenonderzoek gewaardeerd (werkput 1 t/m 3). Tijdens dit proefsleu-venonderzoek is vastgesteld dat er een behoudenswaardige vindplaats uit de vroege middeleeuwen binnen het plangebied aanwezig is. Op basis van deze resultaten werd aanvullend onderzoek noodza-kelijk geacht. In overleg met het bevoegd gezag is besloten tot een opgraving van het deel van het plangebied waarin zich de archeologische resten bevinden. Ook werd het noodzakelijk geacht om in andere delen van het plangebied een vervolgonderzoek in de vorm van een inventariserend proefsleuvenonderzoek uit te voeren omdat binnen deze delen ook bodemingrepen zullen gaan plaatsvinden. Voor de opgraving en het aanvullende inventariserende onderzoek is een wijziging op het bestaande PvE opgesteld. Naast de eerste drie proefsleuven (werkput 1 t/m 3) zijn nog vijf aanvullende proefsleuven aangelegd (werkput 8 t/m 12, bijlage 2). In totaal is met het inventariserende onderzoek in de vorm van proefsleuven een oppervlakte van 570 m² onderzocht. Bij de opgraving is een oppervlak onderzocht van 1540 m2 (werkput 4 t/m 7, 13 t/m 15 en 17, bijlage 2). In totaal is binnen het plangebied 2110 m2 archeologisch onderzocht.Binnen het onderzoeksgebied is een deel van een boerenerf aangetroffen te dateren in de 8ste tot 9e eeuw. Het erf bevindt zich op de flank van een beekdal, de voorloper van de Heelsumse beek, grenzend aan de Veluwse stuwwal en bestaat uit minimaal één huisplattegrond (structuur 1), een achttal hutkommen, greppels en verschillende (paal)kuilen. Hiernaast is ook een waterput aangetroffen die gedateerd kan worden tussen 672 en 770 n. Chr. Deze datering sluit aan op de datering van het vondstmateriaal aangetroffen bij het onderzoek (8ste tot 9e eeuw). In het zuidelijke en oostelijke deel van het plangebied zijn vrijwel geen archeologische resten aangetroffen. Binnen de niet onderzochte delen van het plangebied kunnen mogelijk nog archeologische resten voorkomen. Deze delen blijven, mede vanwege de aanwezigheid van bomen, behouden en worden niet verstoord.