Tussen 4 april en 10 augustus 2018 heeft BAAC (onderzoeks- en adviesbureau voor Bouwhistorie, Archeologie, Architectuur- en Cultuurhistorie) in opdracht van Heijmans Vastgoed B.V. een proefsleuvenonderzoek en opgraving uitgevoerd op het Dico-terrein te Uden. De aanleiding voor het archeologisch onderzoek is de voorgenomen realisatie van woningen, waarbij archeologische waarden verloren zouden gaan. Het onderzoek is gestart met een proefsleuvenonderzoek, waarbij drie vindplaatsen zijn vastgesteld. Omdat behoud in situ voor deze vindplaatsen niet mogelijk was, zijn de vindplaatsen door middel van een opgraving onderzocht.Vindplaats 1 bevindt zich aan de westzijde van het plangebied. Tijdens het proefsleuvenonderzoek is hier een cirkelvormige structuur aangetroffen waarvan de interpretatie en datering onduidelijk was. Vermoedelijk was het een zogenaamde hooimijt met een datering in de middeleeuwen, maar een grafstructuur uit de Romeinse tijd behoorde ook tot de mogelijkheden. Tijdens de opgraving is vastgesteld dat het om een hooimijt gaat met een datering in de tweede helft 11e eeuw – eerste kwart 13e eeuw. Vermoedelijk is dit bijgebouw voor tijdelijke opslag van de oogst gebruikt en bevond het zich aan de rand van een akkerperceel. De bijbehorende bewoning heeft zich mogelijk meer naar het westen bevonden, buiten de grenzen van het plangebied.Vindplaatsen 2 en 3 bevinden zich aan de centrale zuidoostzijde van het plangebied en bestaan uit vier erven. Erf 4 is met een datering vanaf de 15e/16e eeuw tot de 17e eeuw het jongste erf. De overige drie erven lijken in de 14e/15e eeuw te starten en kunnen gelijktijdig bewoond zijn geweest. Wel lijken de erven 1 en 2 eerder buiten gebruik te zijn geraakt dan erf 3. Verder lijkt sprake van een overlap in gebruik van de erven 3 en 4.