Artefact! Advies en Onderzoek in Erfgoed heeft tussen 14 maart 2013 en 13 november 2018 in verschillende fasen een archeologisch onderzoek uitgevoerd. Dit onderzoek bestond enerzijds uit een Inventariserend Veldonderzoek door middel van Proefsleuven en anderzijds een Archeologische Begeleiding protocol Opgraven. Het plangebied omvat een woonwijk in het noordwesten van de historische kern van Zierikzee die werd gebouwd in de jaren 1947-1957 en beslaat ca. 3 hectare. De bebouwing in deze wijk alsook de inrichting waren aan vervanging toe. Het voornemen is om binnen het plangebied de bestaande bebouwing te slopen en deze te vervangen door nieuwbouw. Het betrof de sloop van 141 woningen en 8 garagepanden. De verstoringdiepte gepaard gaande met deze sloop- en bouwwerkzaamheden reikte tot ca. 1,00 meter beneden maaiveld.Het plangebied is gesitueerd aan de noordzijde van de historische binnenstad van Zierikzee. Zierikzee wordt reeds vermeld vanaf het einde van de 10de eeuw en krijgt stadsrechten vanaf de 13de eeuw. Op basis van het vooronderzoek werden binnen het plangebied archeologische waarden verwacht vanaf de periode na 1200 – 1320, de late middeleeuwen en de Nieuwe tijd. Voornamelijk resten van oude straten, bebouwing langs deze straten en tuinen en daarbij horende sloten en erfafscheidingen. Voor de overige perioden gold geen tot een lage verwachting.Op basis van het onderzoek is de hoge verwachting voor de late middeleeuwen en Nieuwe tijd bevestigd. Verspreid over het plangebied zijn moerneringskuilen aangetroffen met vondstmateriaal die deze kuilen dateren tussen de 11de en de eerste helft van de 13de eeuw. Deze kuilen bevat afvalmateriaal van Zierikzee rond de periode waarin deze zich ontwikkelt tot stad en zijn eerste stadsrechten krijgt. Het materiaal omvat niet enkel regionaal of lokaal vervaardigd materiaal, maar ook veel geïmporteerd materiaal dankzij de connecties met het Graafschap Vlaanderen. Tevens is in één van de kuilen ook baksteen aangetroffen die dateert uit de vroegste fase waarin baksteen wordt gebruikt.Binnen de onderzochte delen van het plangebied zijn ook resten gevonden van bebouwing en infrastructuur aan de Slabberswerf en langs de Hofferstraat. De oudste bebouwing, in de vorm van houtskeletbouw, langs de Slabberswerf dateert uit de 14de - 15de eeuw. De resten aan de zuidzijde van de Slabberswerf dateren uit de 17de – 18de eeuw. De huizen bestaan op dat ogenblik volledig uit baksteenbouw. De vondsten en de sporen aangetroffen in de werkputten lijken te wijzen op de aanwezigheid van leerbewerking of leerlooierijen. Er dient echter nader onderzoek uitgevoerd te worden om dit beeld te bevestigen.De eerste bebouwing langs de Hofferstraat rijzen de eerste gebouwen op rond de 15de eeuw. Deze zogenaamde “godshuisjes” worden eeuwenlang bewoond en zijn in de handen van de schippers- en weversgilde. Deze worden in de 20ste eeuw afgebroken om plaats te maken voor nieuwbouw. Ondanks de afbraak zijn nog grote delen bewaard van deze huisjes, in tegenstelling tot de huizen langs de Slabberswerf. Van de godshuisjes werden naast de funderingen ook nog delen van de vloer en de haarden intact aangetroffen. Opvallend is dat deze huisjes gebouwd zijn op een cultuurlaag met meerdere (pelgrims)insignes. De reden waarom deze hier liggen, is niet duidelijk.Tegen de verwachtingen in werd ook rond de huidige Marisstraat resten gevonden van het middeleeuwse minderbroedersklooster en een deel van het bijhorende kerkhof. Het gebouw of de gebouwen zijn vrijwel volledig gesloopt. Slechts hier en daar is een deel van een fundering overgebleven. Hierdoor was het niet mogelijk om op basis van de onderzoeksresultaten te achterhalen of de resten konden worden toegeschreven tot één of meerdere gebouwen. Het beeld van het kerkhof valt vrijwel volledig in de lijn van de verwachting dat de opgegraven en onderzochte individuen bestaan uit mannen. Er zijn wel drie vrouwen gevonden en één adolescent. De begrenzing van het kloosterdomein en kerkhof vallen buiten de grenzen van het onderzoeks- en plangebied.Binnen de onderzochte gebieden zijn de sporen in situ bewaard tussen 0,51 en 2,46 m – mv (tussen 0,45 en 2,26m -NAP) langs de Slabberswerf. Langs de Slabberswerf kunnen resten worden aangetroffen van bewoning, infrastructuur en ambachtelijke activiteiten. Deze laatste betreffen mogelijk resten van leerlooierijen en/of het bewerken van dierenhuiden. Langs de Marisstraat en H.J. Doelemanplein zijn de sporen in situ bewaard tussen 0,47 en 1,15 m -mv (0,71 en 1,15 m -NAP). Ter hoogte van dit deel van het plangebied bevinden zich resten van het voormalige klooster, de bijhorende kerk en kerkhof. Langs de Hofferstraat zijn de sporen in situ bewaard vanaf 1,10 m -mv (1,00 m -NAP). Dit deel van het plangebied bevat resten van bewoning en infrastructuur. Over het volledige plangebied bevinden zich moerneringskuilen die stadafval bevatten uit de 12de – 13de eeuw.