Deze burger vrouw werd als ziekenverzorgster ingedeeld bij de Rode Kruis helpers, die naar Indië werden gestuurd in 1948 om daar de arme bevolking in de kampongs medische hulp te bieden. In Singapore werd echter bekend dat het doel van hun missie veranderd was en zij niet meer de kampongbevolking zouden helpen in mobiele teams, maar gestationeerd zouden worden in de militaire hospitalen voor de Koninklijke Landmacht. De gewonden die binnenkwamen in het militaire hospitaal en die niet altijd geheel genazen of overleden, grepen haar aan. Ze dacht te helpen bij de bevrijding van Indië, en had geen weet van de nationalistische beweging in Indonesië. Het deed haar patiënten goed dat ze een aandachtig oor had. De militairen waren beschoten in situaties waar ze niet op voorbereid waren. Pelopors werden opgenomen op een andere afdeling.