In opdracht van Heijmans Vastgoed BV. is van 28-30 augustus 2017 en 8-26 januari 2018 een opgraving uitgevoerd in verband met de geplande (her)ontwikkeling van het plangebied aan de Nieuwe Zeeweg in Noordwijk aan Zee, gemeente Noordwijk. Er zijn bij de opgraving in totaal 9 werkputten aangelegd.Elke werkput omvatte twee vlakken.Op het terrein zijn resten aangetroffen uit de Midden en Late IJzertijd en bewoning vanaf de Nieuwe Tijd A. Uit de vele aangetroffen sporen zijn o.a. meerdere huisplattegronden, bijgebouwen, kringgreppels en groot formaat greppels (enclosures) te reconstrueren. De aanwezigheid van meerdere huisplattegronden uit de Midden en Late IJzertijd is voor het duinengebied bijzonder te noemen.Op basis van de spoorversnijdingen, dateringen van het vondstmateriaal en natuurwetenschappelijke dateringsmethoden is een fasering van de bewonings- en gebruiksfasen van het terrein vastgesteld. De vroegste fase wordt gedateerd in de Midden IJzertijd. In deze fase wordt een min of meer rechthoekig erf aangelegd, met een (hoofd-)gebouw gecombineerd met een enclosure en een kringgreppel.In de Late IJzertijd worden kleine wijzigingen aan de erfindeling aangebracht, maar de vorm hiervan blijft hoofdzakelijk hetzelfde als in de voorafgaande periode. Gedurende de Late IJzertijd kunnen vier gebruiksfasen worden onderscheiden, waarvan er voor drie fasen ook bewoning is vastgesteld. De bewoningsfasen kunnen voor wat betreft de aangetroffen nederzettingselementen vergeleken worden met de bewoning uit de Midden IJzertijd. Voor de Late IJzertijd heeft het ecologisch onderzoek vastgesteld dat enkele enclosures en kringgreppels niet met agrarische activiteiten in verband kunnen worden gebracht. Een andere, voor alsnog onbekende, functie lijkt hierdoor meer voor de hand te liggen.In de vierde fase in de Late IJzertijd wordt de erfindeling opgegeven. Om het areaal met de enclosures wordt een groter formaat cirkelvormige enclosure aangelegd. De reden hiervoor is niet duidelijk. Er zijn geen duidelijke resten van activiteiten aangetroffen die gelijktijdig met de grote enclosure hebben plaatsgevonden.In de laatste gebruiksfase in de IJzertijd raakt ook het terrein met de cirkelvormige omgreppeling (enclosure) buiten gebruik. De enige sporen uit deze laatste fase zijn twee parallel aan elkaar ingegraven greppels, die mogelijk als bermgreppels van een weg gefunctioneerd kunnen hebben.De laatste archeologisch traceerbare gebruiksfase op het terrein bestaat uit een grootschalig verkavelingssysteem, dat uit de tweede helft van de 15e, 16e of vroeg 17e eeuw stamt. Binnen dit verkavelingssysteem zijn diverse kleine akkers en een waterkuil aangelegd. Uit het ecologisch onderzoek van een monster afkomstig uit de waterkuil blijkt dat de kuil mogelijk een rol heeft gespeeld bij de productie van vlas.