De havezate Huis te Echten is in de loop der tijd meerdere malen uitgebreid en verbouwd. Het oudste deel van het gebouw is een voormalige zaal in wat nu de noordwesthoek van de havezate is. Deze is inmiddels opgedeeld in drie ruimtes en van de oorspronkelijke balklaag resteren alleen nog de zeven eiken (Quercus sp.) moerbalken en enkele sleutelstukken. Verwacht wordt dat dit deel een 15e-eeuwse ouderdom heeft. Om dit te achterhalen zijn boormonsters genomen voor dendrochronologisch onderzoek. Omdat het om beschilderde en vrij strak afgewerkte balken gaat is aanwezigheid van spinthout of wankant niet altijd duidelijk en het aantal jaarringen niet van te voren in te schatten. Twee moerbalken bleken te snel gegroeid en waren niet bruikbaar. Van de overige vijf monsters kunnen er drie onderling gemiddeld worden tot de middelcurve 25.120.M01. Deze middelcurve kan gedateerd worden in 1540. Het enige monster met wankant (M4) maakt deel uit van deze middelcurve en hieruit kan afgeleid worden dat het hout in de herfst/winter van 1540/41 gekapt is. Voor de overige monsters lijkt dezelfde ouderdom van toepassing. Een 15e eeuwse ouderom is dus uitgesloten. Tussen de 5e en 6e moerbalk bevindt zich een later geplaatste schouwbalk. Hiervoor is zilverspar (Abies alba Mill.) gebruikt, maar deze is te snel gegroeid om een bruikbaar monster te leveren.