Tijdens het uitgraven van de bouwput aan de Hoekendaal 11 te Bakel is een werkput aangelegd met een oppervlakte van 398 m2. Hierbij zijn de resten van een Middeleeuws erf uit de 12e eeuw aangetroffen. Het betreft een groep van 34 paalsporen die deel uitmaken van gebouwplattegronden, waarvan één volledig binnen het opgegraven areaal ligt. De overige sporen maken deel uit van structuren die grotendeels buiten de bouwput liggen, waardoor deze niet herkend konden worden. De paalsporen hadden dieptes die opliepen tot wel 75 cm. Dit betekent dat zelfs onder de gesloopte voormalige bebouwing delen van deze paalkuilen intact waren, waardoor in ieder geval nog hoofdlijnen van eventuele structuren herkend kunnen worden.Deze bewoningssporen zullen horen bij de bewoningskern rondom Bakel die onder andere tijdens de opgravingen achter de Molen (6e tot 11e eeuw), maar ook bij Neerakker (tot 13e eeuw) is aangetroffen. De structuur vertoont enkele gelijkenissen met structuur 18 en 19 uit die opgraving, zowel in vorm als afmetingen. Deze structuren zijn geïnterpreteerd als huizen, hoewel bij die opgraving de datering vroeger uitkwam dan bij onze plattegrond het geval is: tweede helft 9e/eerste kwart 10e eeuw. Mogelijk is dit type gebouw hier lokaal langer in gebruik gebleven, ook al is het type vooral bekend uit Karolingische contexten uit Weert, Geldrop en Uden. Een andere mogelijkheid is dat de structuur die Achter de Molen is aangetroffen later dateert, gezien die is gedateerd aan de hand van vier scherven. De twee structuren 18 en 19 van Achter de Molen oversnijden elkaar bovendien, waardoor het denkbaar is dat in de latere van de twee structuren opspit in de sporen terecht is gekomen die eerder te maken zou hebben met de oudere van de twee structuren.