Tussen maart 2017 en januari 2018 zijn in Oostburg rioleringswerken onder archeologische begeleiding uitgevoerd die bekend staan onder de naam Centrumplan Fasen 2 en 3. Ondanks de vele verstoringen van eerdere rioleringswerken hebben deze onderzoeken veel informatie opgeleverd.De meeste aangetroffen bewoningssporen en vondsten kunnen globaal in de 10de tot 13de eeuw geplaatst worden en concentreren zich aan het Ledelplein en het noordelijke deel van de huidige Langestraat. Daar wijzen dikke humeuze ophoogpakketten op een bewoningsterrein dat mogelijk in oorsprong als een terp ontstond. Dat zou kunnen verklaren waarom de meeste bewoningssporen op basis van de aardewerk vanaf de 11de – 12de eeuw gedateerd worden, terwijl er naast aanwijzingen in het vondstenspectrum ook drie 14C-dateringen uitgevoerd zijn, waarvan er twee op een 9de – 10de eeuwse datering wijzen. Een kuil met 12de eeuws aardewerk die in deze ophoogpakketten is ingegraven, is door middel van een 14C-datering op ca. 1030 – 1176 gedateerd.Aan westelijke en zuidoostelijke zijde zijn resten van greppels met een afbuigend verloop aangetroffen die dit terrein, mogelijk in een latere bewoningsfase, lijken te begrenzen. Opvallend, heel ongebruikelijk en dan ook moeilijk te interpreteren, is de vondst van een pas- of ongeboren kind. In de westelijke greppel is naast 11de – 12de eeuws aardewerk een concentratie aan slakmateriaal aangetroffen die wijst op het smeden van ijzer in een met steenkool gestookte smeedhaard. Dit zijn (opnieuw) aanwijzingen voor een vroeg gebruik van steenkool. Net ten westen van de greppel was mogelijk een verhoogde smeedhaard aanwezig. Als herkomst van de steenkool kan aan Engeland worden gedacht. Hamerslag wijst vooral op het in vorm smeden van relatief schoon ijzer.Twee grote, vlakke ingegraven kuilen die geflankeerd worden door ophoogpakketten kunnen mogelijk als hutkommen geïnterpreteerd worden en vertonen gelijkenissen met de huisplattegronden van het huistype I uit Oost-Souburg. Uit een greppel (spoor 19) , gelegen naast de oostelijke hutkom, komen verkoolde granen en dorsafval van gerst, haver, rogge en tarwe. Enkele van deze verkoolde graankorrels zijn door middel van 14C-datering op ca. 827-990 gedateerd, hetgeen in schril contrast met de 12de eeuwse dateringen op basis van het aardewerk. Uit een greppel (spoor 36) die de westelijke hutkom flankeert, komen naast bovengenoemde graansoorten ook consumptieresten van walnoot, kers, appel, zwarte mosterd en braam. Een aangrenzend spoor 37 is door 14C-datering op ca. 895 tot 1030 gedateerd, terwijl het aardewerk een 12de eeuwse datering veronderstelt.In het noordelijke onderzoeksgebied, aan de Markt, zijn ook sporen van vermoedelijke tuinbedden of akkertjes aangetroffen die in de Late Middeleeuwen te dateren zijn. Bij het dierlijk consumptieafval wijzen meer volwassen schaap-geiten op melk-, vlees- en wolproductie in de schapenhouderij, bij de runderen ligt de nadruk op de productie van melk en mest en de beschikbaarheid van trekkracht. Opvallend zijn de vele bewerkingssporen en mogelijke benen artefacten. De botanische resten wijzen erop dat plaatselijk zeker tarwe, haver, gerst, rogge en vlas verbouwd en verwerkt is.De meeste 14de – 15de eeuwse funderingen houden mogelijk verband met gebouwen van het Sint-Jansgasthuis. De eigenlijke kapel van het Sint-Jansgasthuis kan iets noordelijker op het Ledelplein verwacht worden. De aanwezigheid van een graf met meerdere individuen wijst mogelijk op de aanwezigheid van een kleine begraafplaats ten oosten van de kapel.De sporen uit de Nieuwe tijd betreffen in hoofdzaak resten van bebouwing langs de west- en oostzijde van de voormalige Suudstraate, de voorloper van de Langestraat. Naast informatie over de aanwezige bebouwing en vroegere rooilijnen wijzen de onderzoeksresultaten ook duidelijk op aanwezigheid en verwachting van bijgebouwen, beer- en waterputten op de achterven.