IDDS Archeologie heeft op 1 en 14 april 2025 een Inventariserend Veldonderzoek d.m.v. Proefsleuven, uitgevoerd aan de Korte Vaart 2 in Rijnsburg, gemeente Katwijk. De aanleiding voor dit onderzoek is de geplande herontwikkeling van de percelen Korte Vaart 2 en Hofstraat 15 te Rijnsburg.De doelstelling van het proefsleuvenonderzoek is het aanvullen en toetsen van de gespecificeerde archeologische verwachting, zoals geformuleerd in het bureauonderzoek. Aan de hand van het veldonderzoek wordt informatie verkregen omtrent de aanwezige archeologische waarden (aard, omvang, datering, gaafheid, conservering en inhoudelijke kwaliteit). Vervolgens wordt een waardering van de archeologische waarden in het plangebied opgesteld.Het veldonderzoek bestond uit de aanleg van 4 sleuven, die echter aangepast moesten worden ten opzichte van de geplande ligging in het Programma van Eisen vanwege belemmeringen door te behouden bomen. In totaal is 243 m2 aangelegd, verdeeld over het terrein buiten de voormalige bebouwing. Daarmee is een representatief beeld van de locatie verkregen.De werkputten zijn laagsgewijs aangelegd met een graafmachine met een gladde bak. In het plangebied is één vlak aangelegd onder de voormalige bouwvoor. In het noorden van het plangebied lag dit niveau op circa -0,2 m NAP, in het zuiden op circa 0 m NAP. In WP2 lag het niveau dieper, op circa -0,5 m NAP. Ter controle is in een deel van WP4 nog een dieper vlak aangelegd, op -0,3 m NAP om de onderliggende bodemopbouw te bekijken. Hieruit bleek dat op deze diepte geen archeologische niveaus meer aanwezig zijn. In iedere werkput is ten minste één profielkolom opgeschoond, gefotografeerd en getekend (schaal 1:20). In totaal zijn zes profielkolommen gedocumenteerd.Op basis van het vooronderzoek heeft het plangebied een middelhoge verwachting op archeologische waarden uit de Vroege Middeleeuwen tot en met de Nieuwe tijd. Te verwachten zijn resten van bewoning, landbouw en tuinbouw.De resultaten sluiten aan op deze verwachting. De aangetroffen resten in het plangebied wijzen op het gebruik van het terrein in de Nieuwe tijd. In het zuiden is sprake van sporen die mogelijk wijzen op een mogelijke huisplaats, bestaande uit een muurfundering met hergebruikte kloostermoppen (S2), paalkuilen en een muuruitbraak (S9). De sporen zijn echter deels verstoord door de toenmalige sloop en later de bouw van het voormalige schoolgebouw. Bij gebrek aan (dateerbaar) vondstmateriaal is het niet met zekerheid te zeggen dat de sporen van bebouwing gelijktijdig waren of dat er mogelijk eeuwen tussen zaten. Een datering van de sporen in de Nieuwe tijd is echter het meest waarschijnlijk.In het zuiden en noorden zijn twee greppels aangetroffen die qua oriëntatie haaks op elkaar liggen (S1 en S10). Deze greppels waren vermoedelijk deel van dezelfde perceelsindeling zoals bekend van de topografische kaart van 1900 Gedurende de 19e en eerste helft 20e eeuw, tot de bouw van het voormalige schoolgebouw, was het gebied in gebruik voor tuinbouw. De resten van bebouwing in het zuiden zullen ouder zijn geweest dan de 19e eeuw, maar een datering is moeilijk te geven vanwege de hergebruikte stenen en het beperkte vondstmateriaal. Op basis van de vullingen van de paalkuilen, is een datering in de Nieuwe tijd wel het meest waarschijnlijk. Of de paalkuilen gelijktijdig zijn met het metselwerk kan niet met zekerheid worden gesteld.Een waardering van de aangetroffen resten wijst uit dat de vindplaats niet behoudenswaardig is. Daarom is geen nader onderzoek geadviseerd