In oktober 2016 werd een Archeologische Begeleiding (protocol Opgraven) uitgevoerd binnen het plangebied Hoofdstraat 53 te Wolphaarstdijk, gemeente Goes. De aanleiding tot het onderzoek vormde het voornemen om binnen het plangebied de bestaande woning te slopen ten behoeve van nieuwbouw, de aanleg van een nieuwe weg en de bouw van vijf geschakelde garages. In het kader van de vergunningsprocedure werd eerder een Archeologisch Bureauonderzoek en een Inventariserend Veldonderzoek door middel van grondboringen uitgevoerd. Hierbij werd een archeologisch verwachtingsmodel opgesteld, waarbij een verwachting gold op het aantreffen van vindplaatsen uit de Late Middeleeuwen en Nieuwe Tijd. Archeologisch vervolgonderzoek werd aanbevolen bij bodemingrepen die dieper reikten dan 0,40 meter beneden maaiveld. Uit een eveneens eerder uitgevoerde milieukundig bodemonderzoek is gebleken dat binnen het plangebied de bovenzijde van de bodem vervuild is met lood en zink. In het kader van de geplande inrichting van het gebied was het noodzakelijk deze vervuilde bodem te saneren tot een diepte van maximaal 0,85 meter beneden maaiveld. Aangezien een voorafgaand archeologisch onderzoek (Inventariserend veldonderzoek) in deze omstandigheden niet mogelijk was, en de ontgravingsdiepte groter was dan de toegestane 0,40 meter beneden maaiveld, werd door de gemeente besloten dat de sanering onder archeologische begeleiding diende plaats te vinden.Tijdens het onderzoek kon de hoge verwachting voor de Nieuwe Tijd worden bevestigd. Binnen de werkput zijn verschillende bewoningssporen aangetroffen die dateren uit de Nieuwe Tijd, tussen de 17de en de 19de eeuw. Deze sporen zijn aangetroffen in ophooglagen die dateren tussen de Late Middeleeuwen en Nieuwe Tijd. De bewoningssporen omvatten een deel van een huis en bijgebouw. Daarnaast zijn meerdere (water)kelders, een waterput en een beerbak vastgesteld. Tevens werden enkele (afval)kuilen aangetroffen.