Op verzoek van de Nederlandse Spoorwegen Railinfrabeheer Managementgroep Betuweroute heeft de Rijksdienst voor het Oudheidkundig bodemonderzoek (ROB) een Aanvullend Archeologisch Onderzoek uitgevoerd in de gemeente Dodewaard. Object van het onderzoek was vindplaats Peyenkampse Veldweg, direct ten noorden van de A15, bij Opheusden. Deze vindplaats is in 1994 ontdekt door RAAP tijdens een boorcampagne. De vindplaats ligt in het tracé van de Betuweroute en wordt door de aanleg van het cunet bedreigd.Het doel van het AAO was inzicht te verkrijgen in de datering, de aard en de kwaliteit ten behoeve van de definitieve waardering. Daartoe zijn elf werkputten aangelegd, die 140 m2 omvatten. Totaal is 10,6 m3 van de vondstlagen onderzocht, waarvan 5,4 m3 met de hand en 5,2 m3 machinaal.Vindplaats 34 bevat sporen van bewoning uit drie verschillende perioden: een sloot uit de IJzertijd, een verspoelde vondststrooiing uit het Laat-Neolithicum en een geremanieerde vondstlaag uit het Midden-Neolithicum. Het laatneolithische niveau is het niveau dat door RAAP is gevonden, en bevat aardewerk dat is toegeschreven aan de Klokbekercultuur en vuursteen dat waarschijnlijk iets ouder is en is te dateren in de Enkelgrafcultuur (niveau I).Het oudste niveau is het belangrijkste. Het vondstmateriaal ligt grotendeels in situ; het aardewerk is waarschijnlijk toe te schrijven aan de Hazendonkgroep (niveau II). Onder dit niveau is een greppel gevonden met zeer veel materiaal, waaronder verkoolde granen en hazelnootdoppen.Het bot uit niveau I is van een slechte kwaliteit. Het lager gelegen bot van niveau II is van een betere kwaliteit, maar sterk gefragmenteerd. Onverkoolde zaden zijn met name in het IJzertijdniveau gevonden. Verkoolde zaden zijn slecht bewaard gebleven en nauwelijks determineerbaar, met uitzondering van de genoemde granen en hazelnootdoppen uit het middenneolithische niveau.
