In opdracht van Staatsbosbeheer heeft ADC ArcheoProjecten, onder directievoering van Vestigia B.V. Archeologie & Cultuurhistorie, een Archeologische Begeleiding (conform protocol IVO-P) uitgevoerd ten behoeve van de ontwikkeling van het natuurgebied het Hulkesteinse bos in de gemeente Zeewolde. De Archeologische Begeleiding behelsde het toezicht houden op het uitgraven van een slenk. Het doel was, bij het aantreffen van archeologische vindplaatsen, behoud in situ middels afdekking na documentatie van de vindplaats en verlegging van tracé van de slenk.Het onderzoeksgebied heeft een oppervlakte van circa 45000 m² en was vóór de werkzaamheden in gebruik als bos. Het plangebied ligt in het Hulkesteinse bos en wordt ruwweg begrensd door de Nijkerkerdijk in het zuiden en de Wielse Weg in het noorden en westen.Tijdens de begeleiding zijn vier vindplaatsen met archeologische resten uit het Mesolithicum en de Middeleeuwen aangetroffen. In dit gebied komen dergelijke resten vaker voor en geven aan dat hier in het Mesolithicum tijdelijke bewoning heeft plaatsgevonden op de pleistocene dekzandkoppen en dat er in de Middeleeuwen bewoning op het veen in de directe omgeving is geweest.In het Mesolithicum lag de kustlijn van de Noordzee meer naar het noordwesten dan in de perioden erna en lag de locatie in het stroomgebied van de voormalige Eem, de Laakse Slenk was onderdeel van dit riviersysteem. Het doel van de huidige ontwikkeling van het natuurgebied is het herstel van deze oude natuurlijke waterweg. Omdat de trefkans en verstoring van archeologische vindplaatsen op de originele locatie van de slenk hoog is, is ervoor gekozen om de aan te leggen slenk een tiental meters naar het oosten te verplaatsen. Het vooronderzoek middels boringen kon de aanwezigheid van vindplaatsen in het te volgen tracé niet uitsluiten, er is besloten tot de archeologische begeleiding van de graafwerkzaamheden. Tijdens deze begeleiding zijn drie mesolithische vindplaatsen met vuurstenen artefacten en haardkuilen aangetroffen.Vanaf het Laat -Neolithicum is het gebied geleidelijk vernat en heeft er veenvorming plaatsgevonden, bewoning was toen niet meer mogelijk. In de Middeleeuwen bleek bewoning op het veen mogelijk. Het onderzoeksgebied lag in de directe omgeving van het dorp Ark en kasteel Hulkestein. In de Late Middeleeuwen is het gebied overstroomd en verworden tot bodem van de Zuiderzee. Er zijn geen bewoningsresten in de vorm van sporen en structuren gevonden, maar is wel wat middeleeuws aardewerk en zijn enkele baksteenfragmenten aangetroffen (vindplaats 4).