De sporen bestaan uit greppels, subrecente sloten en esgreppels. Aan de westkant van de Hareweg lopen deze greppels en sloten evenwijdig aan de huidige verkavelingsrichting. Meer naar het oosten wijkt de oriëntatie van de sloten iets af van de huidige verkavelingsrichting. Op oude topografische kaarten komt de verkavelingsrichting overeen met de huidige verkavelingsrichting. De sloten met een wat afwijkende oriëntatie dateren op grond van hun oriëntatie van vóór de 19e eeuw. Ook blijkt ten oosten van de Hareweg in de 19e eeuw nog veel bos aanwezig te zijn. Deze percelen zijn dan nog niet in cultuur gebracht. De aangetroffen esgreppels liggen binnen de percelen die in 1850 als bos op de kaart staan. Dit wijst erop dat er binnen het onderzoeksgebied in de middeleeuwen ontginningen hebben plaatsgevonden waarbij met behulp van esgreppels bouwland is aangelegd. Nabij het perceel met esgreppels heeft in de 16e eeuw een woning gestaan waar op het erf huisraad in een kuil is begraven. Na verloop van tijd is de woning verlaten en ook het bouwland is niet onderhouden en met bos begroeid geraakt om pas in de loop van de 20e eeuw opnieuw ontgonnen te worden waarbij door het (middeleeuwse) perceel bouwland een sloot is gegraven.Binnen het riooltracé te Paasloo zijn geen archeologische sporen aangetroffen. In het oostelijke deel van het tracé, dat in een akker ligt, is nieuwetijds aardewerk aangetroffen. In de rest van het tracé is een intacte podzolbodem aanwezig waarop, langs de bosrand, een afwisseling van humeuze en zandige lagen aanwezig is die erop wijst dat er via verspoeling en verstuiving zand op het bospad is gekomen. In westelijke richting zijn deze verspoelde lagen niet meer aanwezig en gaat een dikke B-horizont naar boven toe over in de bouwvoor.