Het onderzoek op vindplaats 1 betrof een van historische kaart bekende boerderijplaats. De boerderij stond op de oostelijke oeverwal van de rivier de Hunze en in is het laatste kwart van de 20e eeuw gesloopt. Bij het veldonderzoek zijn sporen en vondsten gevonden uit de 16e t/m19e eeuw. De aangetroffen sporen betreffen funderingsresten, een waterput, kuilen en sloten. Het vondstmateriaal bestaat uit aardewerk, botresten en metaal. De sporen en vondsten op de vindplaats zijn relatief gaaf en goed geconserveerd. Verder is de landschappelijke omgeving van de vindplaats deels intact en is een nabij gelegen vergelijkbare huisplaats archeologisch onderzocht. Op basis hiervan is de vindplaats behoudenswaardig.Vindplaats 2 ligt direct ten noorden van een nederzetting uit de (Midden- en Late) IJzer-tijd. Deze nederzetting is in de jaren 90 van de vorige eeuw deels opgegraven. De nederzetting was gesitueerd op een oude, zandige oeverwal van de Hunze en bestond uit een gebouwstructuur, enkele bijgebouwen en omliggende sloten. Tijdens het archeologische onderzoek op vindplaats 2 bleek de oeverwal waarop de ijzertijdnederzetting was gevestigd in noordelijke richting door te lopen. Enkele aangetroffen sloten of greppels dateren vermoedelijk uit de IJzertijd, omdat ze dezelfde oriëntatie hebben als de sloten van de eerder onderzochte ijzertijdnederzetting. Vondsten uit deze periode zijn niet aangetroffen. De vindplaats wordt doorsneden door verschillende jongere sloten, recente kabels en leidingen en de Driebondsweg en Sint Petersburgweg. De fysieke kwaliteit (gaafheid en conservering) van de vindplaats is laag. Op inhoudelijke gronden (de landschappelijke setting met de oeverwal, het voorkomen van ijzertijdsloten en de nabijheid tot het nederzettingsterrein) is ook vindplaats 2 behoudenswaardig.

Date Submitted: 2014-01-07