Archeologisch onderzoeksbureau IDDS Archeologie heeft van 30 september tot en met 3 oktober 2019 en van 25 tot 26 mei 2021 een archeologisch onderzoek uitgevoerd aan de Oirschotseweg 94 in Best, gemeente Best. Het onderzoek bestond uit twee fasen. De eerste fase was een Inventariserend Veldonderzoek d.m.v. proefsleuven met doorstart naar een opgraving en de tweede fase een begeleiding van de ondergrondse sloopwerkzaamheden. De aanleiding voor dit onderzoek is de geplande herontwikkeling van het terrein, waarbij de bestemming wordt gewijzigd van bedrijf naar wonen. De vraagstelling is gericht op het inzicht verschaffen in de archeologische relicten in het plangebied. Doel is in ieder geval om in geval van een opgraving e.e.a. zo compleet mogelijk te documenteren en interpreteren met betrekking tot datering, complextype, functie en relatie tot bekende sites in de omgeving. Tijdens het veldwerk zijn diverse muurresten aangetroffen die wijzen op een continue bebouwing vanaf ten minste het begin van de 19e eeuw. Enkele kuilen die zijn aangetroffen vertonen overeenkomsten met kuilen van ontmantelde stiepen, waardoor een oudere bebouwingsfase niet kan worden uitgesloten. De bebouwing uit de 19e tot en met de 21e eeuw is ten minste twee keer vervangen, waarbij gebruik werd gemaakt van de reeds aanwezige bouwmaterialen en funderingen. Hierdoor bleek het moeilijk te zijn om de bouwfasen te onderscheiden. De oudste fase uit de 19e eeuw heeft een iets afwijkende oriëntatie, waardoor deze zich onderscheidt van de latere bebouwing. De 20e-eeuwse bebouwing is deels aangelegd op de reeds aanwezige funderingen. Nieuwe kelders bij het woonhuis uit de tweede helft van de 20e eeuw hebben oudere sporen echter compleet verstoord. Naast resten van bebouwing zijn ook drie waterputten aangetroffen, waarvan één uit plaggen is opgebouwd en één van baksteen is gemaakt. Beide putten zijn op een ronde houten basis gefundeerd, waarvan één een hergebruikt karrenwiel. De derde put is ontmanteld, waardoor het bouwmateriaal niet meer kon worden achterhaald. De overige elementen in het plangebied wijzen op agrarisch gebruik, zoals kuilen voor plantenbedden en spitsporen, of zijn resten van bijgebouwen die tijdens de 19e en met name 20e eeuw in het midden en noorden van het plangebied stonden. Het vondstmateriaal was beperkt en weinig indicatief voor een duidelijke datering van structuren. Noemenswaardig is nog een putje waarin munitie en een naamplaatje uit de Tweede Wereldoorlog is aangetroffen.