In opdracht van de Nationale Vastgoed Groep uit Leiden heeft de afdeling Archeologie van de Dienst Stadsbeheer gemeente Den Haag aan de Bezuidenhoutseweg 98 archeologisch onderzoek uitgevoerd. Het plangebied ligt volgens de Nieuwe Geologische Kaart van Den Haag en Rijswijk in het veengebied direct ten zuiden van de strandwal waarop 1,5 km ten zuidwesten het centrum van Den Haag ligt. Uit het archeologisch onderzoek is echter gebleken dat de ondergrond ter plekke grotendeels bestaat uit zand en dat slechts in het uiterste noorden van het plangebied veen aanwezig is. Bovenop de natuurlijke afzettingen ligt een circa 1 m dik pakket opgebracht zand. In het plangebied werden geen sporen van menselijke activiteiten voorafgaand aan de late middeleeuwen verwacht. Wel was er een verwachting voor de late middeleeuwen en nieuwe tijd. Uit historisch kaartmateriaal kon worden opgemaakt dat zich ter hoogte van het plangebied een pad of weg heeft bevonden die op latere kaarten als Laantje wordt aangeduid en dat er bebouwing is geweest. Het plangebied ligt aan de noordrand van de Veenpolder die in de 15de eeuw is ontstaan, ten zuiden van het Haagse Bos.Bij het archeologisch onderzoek zijn sporen aangetroffen van een 18de-eewse boerderij met stal, waaraan in de 19de en 20ste eeuw verbouwingen hebben plaatsgevonden. Op het achterterrein zijn nog de funderingen van enkele bijgebouwen van mogelijk een wagen- of hooischuur opgegraven. De stal betreft een zogenaamde Hollandse stal waarvan het oorspronkelijke houten gebint op bakstenen poeren of standvinken stond. Samen met de opgegraven gemetselde mestgoten is de boerderij wat betreft de constructie goed vergelijkbaar met de opgegraven resten van een stal behorend tot boerderij Groenesteijn aan de Gaslaan. Aan het eind van de 19de eeuw werd het woondeel verbouwd tot zuivelwinkel. In de tweede wereldoorlog werd de boerderij bij de bombardementen op het Bezuidenhout zwaar beschadigd en is daarna opgeknapt. Naast de resten van de boerderij zijn op het onderzoeksterrein enkele goten en drie waterputten aangetroffen. De constructie van de waterputten bestaat uit een bakstenen mantel met daaronder een hergebruikte houten wijnton. Op enkele duigen zijn merktekens van de kuiper, de eigenaar of de handelaar aangetroffen. Een van de waterputten is na in onbruik te zijn geraakt gedeeltelijk gedempt met huisafval waaronder aardewerk en glas dat in de 17de eeuw te dateren is.Ten noordwesten van de boerderij bevindt zich een onder een goot lopende palenrij, waarvan een paal dendrochronologisch onderzocht is. De datering van de paal aan het begin van de 17de eeuw en de afwijkende orientatie van de palenrij ten opzichte van de overige sporen wijst op een mogelijke datering in de tweede helft van de 17de eeuw.Concluderend heeft het archeologisch onderzoek een boerderij opgeleverd waarvan de begindatum onbekend is, maar die zeker tot in de 19de eeuw in gebruik is geweest als veeteeltbedrijf. De overgang van veeteeltbedrijf naar zuivelwinkel hangt samen met de uitbreiding van de stad Den Haag, en waarschijnlijk ook met de grotere vraag naar melk die aan het eind van de 19de eeuw ontstond.