Op basis van het veldonderzoek is vastgesteld dat het plangebied op fluviatiele afzettingen van de Formatie van Stramproy ligt. Deze afzettingen zijn afgedekt door dekzandafzettingen van de Formatie van Boxtel. Hierboven ligt een bouwlanddek. In boring 5 zijn sporen van bodemvorming aangetroffen in het dekzand. Hier was de ondergrond verploegd tot in de B-horizont op 45 cm -Mv maar was wel sprake van een intacte BC-horizont. Op basis van deze boring is het archeologische niveau aangetroffen vanaf 45 cm -Mv. In boring 1-4 is het dekzand aangetroffen vanaf 35-65 cm -Mv. Dit is een indicatie dat de ondergrond niet meer dan 20 cm is verstoord in het gehele plangebied. De kans is groot dat grondsporen nog zichtbaar zijn. De hoge archeologische verwachting op resten uit de periode Neolithicum – Late-Middeleeuwen is op basis van deze resultaten bevestigd. Bij het veldonderzoek zijn baksteenspikkels aangetroffen. Deze baksteenspikkels zijn hier mogelijk terecht gekomen bij het bewerken van het land maar kunnen ook indicatief zijn voor bewoning uit de periode Middeleeuwen – Nieuwe Tijd. Gezien de aanwezigheid van indicatoren voor bewoning uit de Nieuwe Tijd, kan de lage verwachting uit het bureauonderzoek worden bijgesteld naar middelhoog. Aangezien de top van het dekzand niet meer volledig intact is, getuige het ontbreken van een intacte B-horizont, zijn resten uit de periode Laat-Paleolithicum – Mesolithicum niet meer te verwachten. Resten uit deze periode typeren zich namelijk als een dunne vondsten laag en ondiepe grondsporen in de top van het dekzand.