In opdracht van de gemeente Nieuwegein heeft het onderzoeks- en adviesbureau BAAC bv een archeologisch bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek met behulp van boringen (karterende fase) uitgevoerd in het plangebied Wierselaan te Nieuwegein. Aanleiding voor het onderzoek is het plan het kavel te verkopen, waarna er volgens het vigerende bestemmingsplan een vrijstaande woning kan worden gerealiseerd. Uit het bureauonderzoek blijkt dat het plangebied deel uitmaakt van een gebied waar in het Holoceen een minstens 7,5 à 9 m dik pakket veen, klei en zand is afgezet. Het plangebied maakte vermoedelijk lange tijd deel uit van een dekzandgebied dat in het Weichselien is ontstaan. Vanwege de vermoedelijke erosie door de stroomgordel van Tienhoven geldt voor archeologische waarden uit het midden-mesolithicum en eerder een lage verwachting. Vanaf omstreeks 8100 jaar tot 7175 jaar geleden oftewel het laat-mesolithicum tot het vroeg-neolithicum A bevond het plangebied zich vermoedelijk op de stroomgordel van Tienhoven of op de bijbehorende oeverwal. Voor deze stroomgordel, waarvan de top ligt op 2,5 à 3,5 m –mv, geldt een middelhoge verwachting voor archeologische waarden (vuursteenvindplaatsen) uit het laat-mesolithicum tot neolithicum. Nadat de stroomgordel van Tienhoven verlaten is raakte het plangebied bedekt met dik pakket komklei en veen. Vermoedelijk stroomde door of langs het plangebied een natuurlijke geul, de latere Zandveldse Wetering. In 1654 is rond het plangebied de buitenplaats het Huis De Wiers aangelegd, waarbij het plangebied tussen de gracht en een sloot rond het terrein lag. Van de tweede helft van de 18e eeuw tot het einde van de 19e eeuw lag in het plangebied een stalgebouw. In 1899 is het gebied in gebruik genomen als scheepswerf en bebouwd geraakt. Aan het einde van de 20e eeuw is deze bebouwing afgebroken en is het plangebied deels gesaneerd. Op basis van deze gegevens is aan het grootste deel van het plangebied een hoge verwachting toegekend voor resten uit de nieuwe tijd B en C. Voor het gesaneerde deel geldt een lage tot middelhoge verwachting. Voor de vroege middeleeuwen D tot de nieuwe tijd A geldt een middelhoge verwachting voor nederzettingsresten, terwijl voor de bronstijd tot en met de vroege middeleeuwen C een lage verwachting geldt. Uit het veldonderzoek bleek dat de bodem ter plaatse van het plangebied onder een ophoogpakket van 45 tot 75 cm dikte namelijk nog grotendeels intact aanwezig is. Bovendien is een restant van de sloot aangeboord. Derhalve wordt geadviseerd om, indien de bodem bij de toekomstige werkzaamheden tot dieper dan 45 cm –mv zal worden verstoord, een vervolgonderzoek uit te voeren. Gezien de geringe grootte van het plangebied wordt aanbevolen om het gehele bouwvlak direct vlakdekkend op te graven (archeologische begeleiding conform protocol opgraven).