BAAC BV heeft tussen 14-03-2016 en 17-03-2016 in opdracht van Royal Haskoning DHV een Inventariserend veldonderzoek door middel van proefsleuven (IVO-P) uitgevoerd in het plangebied Venlo, OCÉ-Technologies. Tijdens het onderzoek zijn in totaal 19 proefsleuven/opgravingsputten met een totale oppervlakte van 1447 m2 onderzocht. De aanleiding voor het archeologisch onderzoek is de voorgenomen realisatie van een bedrijventerrein. Het uitgevoerde onderzoek is het vervolg op een Archeologische Bureauonderzoek en Inventariserend veldonderzoek (verkennende fase; booronderzoek) dat in 2016 door BAAC is uitgevoerd. Op basis van de onderzoeken werd aan de hogere delen van het plangebied een hoge verwachting toegekend voor archeologische waarden uit het laat-paleolithicum tot en met het neolithicum en dan met name het mesolithicum. Voor de lagere delen van het landschap, die landschappelijke minder aantrekkelijk waren voor bewoning en mogelijk in meer of mindere mate verstoord zijn, gold een middelhoge verwachting voor deze periode. Voor vindplaatsen van landbouwers gold juist een omgekeerde verwachting. Aan de hogere landduinen wordt een middelhoge verwachting toegekend, terwijl aan het lagere, centrale deel een hoge verwachting wordt toegekend voor het neolithicum-middeleeuwen. Aan het uiterste noordoostelijke en centrale deel van het plangebied werd een hoge verwachting toegekend voor archeologische waarden uit de late middeleeuwen en nieuwe tijd. Voor het gehele plangebied is tevens een hoge verwachting voor archeologische sporen uit de Tweede Wereldoorlog van toepassing.
Het plangebied ligt op het Middenterras, dat in het Bølling-Allerød-interstadiaal door insnijding buiten het bereik van het Maaswater kwam te liggen. In de daarop volgende periode, de Late Dryas (tussen circa 12.850 en 11.650 jaar geleden), is op de overgang van het Laagterras naar het Middenterras rivierzand opgewaaid, waardoor een duingebied is ontstaan. Het gehele plangebied maakt deel van een zone waar rivierduinzand is opgewaaid. Het rivierduinzand wordt in het noordelijke en oostelijke deel afgedekt door lokaal verstoven duin- of stuifzand. In de top van het rivierduinzand heeft zich een haar- of veldpodzolbodem kunnen ontwikkelen. Op de flank van een rivierduin in het noordoostelijke deel van het plangebied is een mesolithische vindplaats aangetroffen op circa 150 cm –mv. Het geheel is goed geconserveerd door de afdekking met duin- of stuifzand en door de relatief hoge grondwaterstand. In de afdekkende stuifzandlaag bevinden zich resten van bewoning uit de nieuwe tijd. Tevens is in het noordwestelijke deel een oudere akkerlaag aangetroffen.
Verstoringen van het bodemprofiel komen voornamelijk plaatselijk voor in het centrale deel en in het noordwestelijke deel van het plangebied. Eventueel kunnen zich binnen het gehele plangebied nog archeologische resten uit het laat-paleolithicum/vroeg-mesolithicum bevinden in de top van de beddingzanden van het rivierterras. De top van het beddingzand ligt op circa 19,4 m +NAP. De proefsleuven zijn aangelegd op een archeologisch relevant niveau; doorgaans de top van de B-horizont of de BC horizont. Opgemerkt moet worden dat dieper gelegen niveaus, de laag van Wijchen en het Allerød-terras, niet bereikt konden worden omdat deze zich beneden de grondwaterspiegel bevinden. Tijdens het veldwerk zijn diverse sporen ontdekt die onderverdeeld worden in: paalsporen, kuilen, greppels, houtskoolconcentraties, (ophoog)lagen en natuurlijke verstoringen. Over het algemeen is de spoordichtheid laag te noemen, zeker als rekening word gehouden met de tijdsdiepte van de diverse sporen. In het uiterste noorden van het onderzoeksgebied (deelgebied C) zijn op een diepte van 2 meter beneden maaiveld enkele vage, ondiepe grondsporen en een stukje bewerkt vuursteen aangetroffen ter hoogte van een E-horizont. De sporen bevinden zich op de helling van een zandrug die naar het noorden toe afhelt. Van een van de grondsporen is een monster genomen voor 14C-analyse, dit leverde een datering op van 8158-7602 v. Chr. wat overeenkomt met een datering in het vroeg-mesolithicum. Gezien de zeldzaamheid van sporen uit het mesolithicum in Zuid-Nederland kan de vraag gesteld worden of het daadwerkelijk een antropogeen spoor betreft. Mede gezien de vondst van een stuk vuursteen op slechts enkele meters afstand lijkt het echter wel gerechtvaardigd om te veronderstellen dat een site uit het mesolithicum aanwezig is op, en nabij deze onderzoekslocatie. In het noordoosten van het onderzoeksgebied (deelgebied B) bevinden zich diverse sporen in de nabijheid van een boerenerf uit de nieuwe tijd. In het zuiden van het onderzoeksgebied (deelgebied A) werden slechts enkele geïsoleerd gelegen grondsporen en greppels aangetroffen die waarschijnlijk eveneens uit de nieuwe tijd dateren. Vondstmateriaal is vrijwel nergens in het onderzoeksgebied aangetroffen. In de deelgebieden D en E zijn geen archeologisch relevante sporen gevonden en is de bodemopbouw grotendeels verstoord. Gezien de intacte bodemopbouw, het voorkomen van mogelijk mesolithische grondsporen en een enkel stukje bewerkt vuursteen bestaat voor het noordelijk deel van het onderzoeksgebied (deelgebied C) een hoge verwachting op het aantreffen van een mesolithische vindplaats. Aangezien de ondergrond ter hoogte van dit deelgebied niet bedreigd wordt, vanwege de geringere verstoringsdiepte van de bouwwerkzaamheden, wordt echter geen vervolgonderzoek aanbevolen voor deelgebied C.
