De löss die nu aan het oppervlak ligt in Zuid-Limburg is afgezet in het Laat-Pleistoceen (Weichselien). Volgens de bodemkaart komen in het plangebied radebrikgronden voor. Ook bij de opgravingen voor de woonwijk ten westen en zuidwesten van het plangebied zijn radebrikgronden aangetroffen (Lohof 1997; Tol 2004). Dit betekent dat de daluitspoelingswaaier in het Holoceen nauwelijks nog actief is geweest, anders waren er geen intacte radebrikgronden aangetroffen. Des te vreemder is het dat in het plangebied geen radebrikgronden, maar colluvium (verspoelde löss) is aangetroffen. Dit duidt erop dat na de afzetting van de löss er toch nog erosie heeft plaatsgevonden. Uit nadere bestudering van het Actueel hoogtebestand van Nederland (AHN) blijkt dat er binnen de daluitspoelingswaaier dalvormige laagtes (blauwe langgerekte zones) binnen de hoger gelegen delen (lichtgroene zones) aanwezig zijn die mogelijk deels zijn opgevuld met colluvium (Fig. 3.1). Deze laagtes komen deels overeen met de dalvormige laagtes die zijn aangegeven op de geomorfologische kaart van het PvE (Loonen 2016).
Fig. 3.1: AHN-kaart van de omgeving van het plangebied van hoog (oranje) naar laag (blauw) . Noorden is boven (bron: www.ahn.nl).
Maar op het AHN is ook te zien dat het plangebied waarschijnlijk onderdeel uitmaakt van een andere dalvormige laagte, die niet op de geomorfologische kaart staat aangegeven. Op zich is het niet vreemd dat binnen een grote daluitspoelingswaaier uiteindelijk erosie optreedt, omdat het hemelwater toch via een aantal kanalen moet worden afgevoerd, waardoor erosiedalen ontstaan, die ook weer deels zullen worden opgevuld met colluvium uit het achterland. Dit proces zal zijn gestart na de afzetting van de löss in het Laat-Pleistoceen en de vorming van de radebrikgronden, die zich pas in het Holoceen hebben gevormd. Dit betekent dat ook het colluvium dat de dalen voor een deel heeft opgevuld in het Holoceen moet zijn afgezet. Dit komt ook overeen met de aangetroffen vaaggronden die meestal relatief jong zijn. Ook zal door de ontginning van het gebied in vooral de Bronstijd, Romeinse tijd en de Middeleeuwen löss zijn verspoeld en de dalen deels hebben opgevuld. Hoe oud het colluvium precies is kan niet worden gezegd, maar stamt in ieder geval uit het holoceen. Hoewel er binnen het colluvium geen bodemniveaus zijn aangetroffen kan niet worden uitgesloten dat hier sporenniveaus aanwezig zijn die samenhangen met de vindplaatsen uit de Bronstijd tot en met de Middeleeuwen die zijn aangetroffen bij de aanleg van de woonwijk Hoogveld ten westen en zuidwesten van het huidige plangebied.
Uit het booronderzoek komt naar voren dat binnen het plangebied op verschillende locaties een zekere mate van verstoring van de bodem voorkomt (boring 1 en 5 en misschien ook boring 2), maar dat er ook intacte zones te verwachten zijn (boring 3 en 4). Het vermoeden is, dat de aangetroffen verstoringen van de bodem een vrij lokaal karakter hebben en zich niet over een groot oppervlak uitstrekken, waardoor eventueel aanwezige archeologische vindplaatsen nog deels intact zullen zijn. Daarnaast blijkt uit de klic-melding dat de bodem binnen een smalle zone voor de aanleg van noord-zuid lopende kabels en leidingen aan weerszijden van de huidige regenwaterbuffer is verstoord. Dit alles betekent dat bij de uit te voeren grondwerkzaamheden voor de aanleg van de nieuwe regenwaterbuffer de kans bestaat dat eventueel aanwezige archeologische vindplaatsen worden verstoord. Deze kunnen vanaf de onderzijde van de bouwvoor, vanaf ca. 20 cm –mv worden aangetroffen als er geen sprake is van verstoring van de bodem. Binnen het gehele colluviumpakket kunnen er verschillende niveaus aanwezig zijn van waaruit sporen zijn ingegraven. Op basis van onderzoeken in de directe omgeving dient rekening gehouden te worden met nederzettingsresten of grafvelden uit de periode van de Bronstijd tot en met de Middeleeuwen.
