Antea Group heeft over drie verspreide dagen in (28) januari, (20)februari en (5) maart 2019 een archeologisch inventariserend veldonderzoek uitgevoerd doormiddel proefsleuven op een locatie aan de Stitswerderweg te Stitswerd. De directe aanleidingvoor het onderzoek voor deze begeleiding vormden de werkzaamheden bestaande uitde vervanging van een elektrische laagspanningskabel en de kabel van de openbare verlichtingaan de Stitswerderweg te Stitswerd. Hiervoor is in totaal zo’n 30 m tracélengte (inclusiefkopgaten) in open ontgraving is aangelegd, verdeeld over zeven werkputten.Voorafgaand aan de opgraving is een quickscan uitgevoerd. Daaruit bleek dat het plangebied zichbevindt op een terrein van zeer hoge archeologische verwachting. Op basis van de verplichtingbodemingrepen te laten uitvoeren bij terreinen van hoge archeologische verwachting enoverschrijding van de vrijstellingsgrens van 15 m2 bij bodemverstoring, is dit onderzoekuitgevoerd conform KNA 4.1, protocol 4004, en het daartoe opgestelde Programma van Eisen.Hoewel de bodem in zes van de zeven werkputten zodanig was verstoord dat er niet ofnauwelijks archeologische waarnemingen in konden worden gedaan, is in werkput 2 eenduidelijke archeologische gelaagdheid herkend. In deze werkput zijn aan hand van de profielendrie ophogingsfasen te onderscheiden, die van elkaar gescheiden zijn door oude oppervlakken(loopvlakken). De eerste twee fasen zijn vermoedelijk laatmiddeleeuws.De eerste fase start in de (late) 12e-13e eeuw. Leidend hiervoor is een kogelpotfragment metbezemstreken uit laag S1005. In de lagen die de tweede fase vormen zijn verschillende stukkenkogelpotaardewerk aangetroffen die op basis van aardewerkkenmerken niet nader kunnenworden gedetermineerd. Deze lagen zijn echter stratigrafisch jonger. Als bovengrens van detweede fase kan een datering van 1400 worden gehanteerd, want kogelpotaardewerk bleef ingebruik tot in de 14e eeuw.Fase 3 is stratigrafisch gezien weer later en is mogelijk noglaatmiddeleeuws (na 1400) of kan dateren uit de nieuwe tijd, zo blijkt ook uit de puinspikkels diehierin zijn aangetroffen. Deze laatste fase is ook herkend in twee andere werkputten (put 5 en 7)onder de recente verstoringen. De volledige opbouw van de wierde is niet in beeld gekomentijdens de opgraving, daarvoor reikten de ontgravingen niet diep genoeg.De gaafheid van de aangetroffen vondsten is redelijk tot goed. Wat betreft de sporen is debovenkant van de wierde afgetopt. Daar bevinden zich nu (sub)recente bodemverstoringen. Hetjongst bewaarde niveau is fase 3. Ook worden de lagen tot zeker 50 cm - mv (in werkput 2)doorworteld en is er sprake van bioturbatie door wormen. Dit heeft tot die diepte nadeligegevolgen voor de conservatie en gaafheid van de antropogene sporen en ook archeologischevondsten. Op basis van eerdere vondsten is de verwachting dat zich onder de laatmiddeleeuwsewierdelagen oudere lagen bevinden die waarschijnlijk ook een redelijk tot goede conserveringhebben. De oudste bewoningssporen dateren vermoedelijk uit de Romeinse tijd.De uitgevoerde begeleiding diende om eventueel bij het graafwerk te verstoren archeologischeresten te documenteren. Het uitgevoerde onderzoek betreft een opgraving, wat het eindebetekent van de AMZ-cyclus (bijlage 2). Derhalve zijn geen nadere adviezen of waarderingen tegeven.
