Synthegra B.V. heeft in opdracht een archeologisch bureauonderzoek uitgevoerd op een terrein aan de Benedenheulseweg 11 te Stolwijk, gemeente Krimpenerwaard. De aanleiding voor het onderzoek is de voorgenomen uitbreiding van een melkveestal. De oppervlakte van de toekomstige bodemverstoring bedraagt ca. 2.000 m2 met een diepte van 2,2 meter -mv. Daarbij kan de bodem tot ver in een potentieel archeologisch niveau worden verstoord, welke verwacht kan worden direct onder de bouwvoor.
Uit het bureauonderzoek volgt dat het plangebied in een veenontginningsvlakte ligt waar koopveengronden op zeggeveen, rietzeggeveen of (mesotroof) broekveen voorkomen.
Het pleistocene oppervlak ligt naar verwachting op een diepte van meer dan 8 m -mv. Er zijn geen concrete aanwijzingen voor de aanwezigheid van rivierduinen in de omgeving van het plangebied. De verwachting voor de periode Laat-Paleolithicum – Mesolithicum is daarom laag.
Op een diepte van meer dan 3 m –mv kunnen mogelijk oeverafzettingen van de stroomgordel van Berkenwoude voorkomen. In de top van de oeverafzettingen, indien intact, kunnen archeologische resten uit de periode Neolithicum en de Vroege Bronstijd aanwezig zijn met een middelhoge trefkans.
Het bureauonderzoek wijst erop dat het plangebied waarschijnlijk niet ter plaatse van een woonheuvel heeft gelegen, maar mogelijk wel ten zuiden ervan. Volgens de kadastrale minuut uit het begin van de 19e eeuw bestond het plangebied uit weiland met daarnaast een sloot die later is gedempt. Bebouwing was aanwezig ten noorden van het plangebied. Door de ligging op enige afstand van een mogelijke woonheuvel en in de periferie van het middeleeuwse bewoningslint, heeft het plangebied alleen een trefkans op losse vondsten uit de Late Middeleeuwen tot Nieuwe Tijd. De kans op intacte archeologische resten uit de genoemde periode wordt echter klein geacht aangezien op basis van oude kaarten en milieukundig bodemonderzoek de bodem waarschijnlijk is verstoord tot zeker 1 m onder maaiveld. Het milieukundig bodemonderzoek dat is uitgevoerd in het plangebied toont aan dat tot een diepte van zeker 1 m onder maaiveld uiterst puinhoudende lagen voorkomen. Deze houden waarschijnlijk verband met demping van een sloot, de bouw van stallen direct rond het plangebied en het gebruik van het terrein als erf en opslagterrein.
