Van 6 tot en met 20 april 2010 heeft BAAC bv in het onderzoeksgebied N348 te Eefde en Zutphen (GLD) een inventariserend veldonderzoek door middel van proefsleuven (IVO-P) uitgevoerd. Door de voorgenomen infrastructurele werkzaamheden zullen de in de ondergrond aanwezige archeologische resten vernietigd worden.
Tijdens het onderzoek zijn 60 proefsleuven aangelegd met een oppervlakte van 6.071 m2. Hierbij zijn zes vindplaatsen aangetroffen met een datering late bronstijd – vroeg Romeinse tijd en late middeleeuwen – nieuwe tijd. De oudste resten dateren uit de late bronstijd – vroeg Romeinse tijd. Zowel in vindplaats 1 en 2 als in vindplaats 10 werd een vindplaats uit deze periode aangetroffen. Deze vindplaatsen bestonden uit nederzettingssporen, in een deel van de sporen werd een structureel verband herkend. Er werden vier spiekers en drie delen van grotere structuren met wandgreppels aangetroffen, maar verwacht wordt dat er meerdere huisplattegronden en andere nederzettingsstructuren aanwezig zullen zijn binnen het onderzoeksgebied.
Aan de hand van de aardewerkdateringen is vastgesteld dat er waarschijnlijk sprake is van twee bewoningsfasen, één in de late bronstijd – vroege ijzertijd en één in de midden ijzertijd tot mogelijk in de vroeg Romeinse tijd. In de bewoningssporen van het onderzoeksgebeid kunnen niet direct twee fasen herkend worden, maar waarschijnlijk verschoof de bewoning door de tijd heen naar het zuiden. In de omgeving van het onderzoeksgebied werd op verschillende plaatsen bewoning en begravingen uit de late bronstijd tot en met de ijzertijd aangetroffen. De aangetroffen vindplaatsen kunnen daarom in een bredere regionale context worden geplaatst en bestudeerd.
Uit de periode tussen de midden Romeinse tijd en de late middeleeuwen zijn geen resten aangetroffen. Vanaf de late middeleeuwen werden alle vindplaatsen van het onderzoekgebied in gebruik genomen als agrarisch gebied en werd een perceleringssysteem aangelegd. De aangetroffen greppels, die de grens tussen verschillende percelen hebben gevormd, zijn voor een deel terug te vinden als perceelsgrenzen op het minuutplan uit het begin van de negentiende eeuw. Er werden ook enkele kuilen en paalkuilen aangetroffen die geen onderdeel hebben uitgemaakt van een nederzetting, maar resten zijn van het agrarisch gebruik.
Op grond van de waardering van de verschillende vindplaatsen is gebleken dat de vindplaatsen uit de late bronstijd – vroeg Romeinse tijd in vindplaats 1, 2 en 10 behoudenswaardig zijn.
