Van 30 augustus tot 1 september 2010 heeft BAAC bv een archeologisch onderzoek in de vorm van proefsleuven (IVO-P) verricht op een terrein aan de Lange Trekken te Bladel. De locatie van het onderzoeksgebied is weergegeven op afbeelding 1.1. De aanleiding voor het onderzoek is geplande nieuwbouw op het terrein. Voor deze nieuwbouw is een bestemmingsplanwijziging van het plangebied noodzakelijk. Vermoedelijk zullen de grondwerkzaamheden in dit verband tot in de C-horizont uitgevoerd worden. De kans bestaat dat eventuele archeologische resten hierbij beschadigd of geheel vernietigd worden.
In het plangebied is een bureauonderzoek en een inventariserend veldonderzoek door middel van boringen (karterende fase) uitgevoerd door BAAC. Tijdens de boringen bleek dat in de ondergrond reliëf aanwezig was, waarbij de lagere delen waren opgehoogd met plaggenmest. Ter plaatse van de hogere delen was de top van de oorspronkelijke dekzandbodem verploegd met de eerdlaag, waardoor er voor het plangebied een lage verwachting op aantreffen van archeologische sporen was. In de beoordeling van het rapport werd deze verwachting in twijfel getrokken , waarna werd overgegaan tot een IVO-P.
Het doel van het onderzoek was het toetsen van de archeologische verwachting. Daarnaast dienden aard, omvang en fysieke en inhoudelijke kwaliteit van eventuele resten of vindplaatsen te worden vastgesteld. Op basis van deze bevindingen kan een beslissing genomen worden over een eventueel vervolgonderzoek. De bevoegde overheid bij dit onderzoek is de gemeente Bladel.
Tijdens het onderzoek zijn 62 sporen aangetroffen. Aan de oostkant van het onderzoeksgebied is de top van het archeologische vlak afgetopt, waardoor eventuele sporen zijn verdwenen. Aan de zuidwestkant duikt de bovenkant van de natuurlijke ondergrond naar beneden; het terrein is hier vrij nat is geweest.
Op basis van de ruimtelijke verdeling en het soort spoor zijn de sporen onderverdeeld in 2 vindplaatsen. Vindplaats 1 bestaat uit de restanten van een boerderij uit de Nieuwe Tijd die nog op de minuutkaart van 1832 te zien is en voor 1898 is gesloopt. De sporen gerelateerd aan de boerderij zijn zo grondig verstoord door de sloop dat er weinig van is teruggevonden.
Vindplaats 2 bestaat uit off-site structuren: greppels en een karrenspoor aan de noordkant van het terrein. De sporen konden noch absoluut noch relatief worden gedateerd, van drie greppels valt wel te zeggen dat ze de percelering volgen van de minuutkaart uit 1832. Het karrenspoor kan op basis van kleur en samenstelling binnen de late middeleeuwen tot nieuwe tijd worden gedateerd.
Het onderzoek kan geplaatst worden binnen het kader van hoofdstuk 22 van de NOaA (Middeleeuwen en Vroegmoderne tijd in Zuid-Nederland) . Van specifiek belang zijn daarbij de subthema’s Landschapsarcheologie (2.2.1), Omvorming en exploitatie van het landschap (2.2.2) en Nederzettingsonderzoek(2.3.3). Helaas staat de gebrekkige conservering van de vindplaatsen niet toe om diepgaande uitspraken te kunnen doen betreffende de lokale omstandigheden.
De verwachting voor het gebied op basis van historische bronnen, zoals beschreven in het bureauonderzoek , namelijk dat er bebouwing aanwezig is geweest het plangebied tot halverwege de 19e eeuw en in de loop van de tweede helft van de 19e eeuw is gesloopt en niet weer herbouwd, is uitgekomen.
