Op 26 en 27 november 2007 is een inventariserend veldonderzoek door middel van een proefsleuf (IVO-P) uitgevoerd op de locatie plangebied Roosbergseweg deelgebied 3 2007, gelegen ten westen van de Roosbergseweg 16 te Bavel, gemeente Breda.
In tegenstelling tot de Cultuurhistorische Landschapsinventarisatie Gemeente Breda door Leenders bevindt zich niet in het westen van de onderzoekslocatie een dekzandrug, maar heeft deze zich juist in het oosten van de onderzoekslocatie bevonden. In het westelijk deel van de onderzoekslocatie hebben vroeger vochtige tot natte natuurlijke omstandigheden geheerst. Hierdoor was deze oorspronkelijk aanwezige laagte niet erg geschikt voor bewoning. Ter plaatse van de dekzandhoogte in het oosten zou bewoning mogelijk kunnen zijn geweest. De hier vroeger aanwezige dekzandhoogte is echter afgetopt. Hierdoor zijn eventueel aanwezige sporen verdwenen. Het hierbij vrijgekomen bodemmateriaal is daarna gebruikt om het lager gelegen westelijke deel van de onderzoekslocatie op te hogen. Vervolgens is hier bovenop het esdek aangebracht.
Uit de grote mate van intactheid van het podzolprofiel onder het esdek valt af te leiden dat het terrein voor de aanleg van het esdek niet in gebruik was als landbouwgrond. Indien dit het geval was geweest, dan zou het podzolprofiel namelijk verploegd zijn tot een akkerlaag. Daarnaast moet bij de ophoging van de bodem direct een tamelijk dik esdek, waarschijnlijk het gehele esdek van 40 à 50 cm, zijn opgebracht. Want bij een laagsgewijze ophoging van het terrein en vervolgens de jaarlijkse bodembewerkingen zou de oorspronkelijke podzolbodem tenminste tot in de (E-/)Bhs-horizont verploegd zijn geraakt. Indien het esdek inderdaad in één keer is opgebracht gaat het niet om een traditioneel esdek dat vanaf de Late Middeleeuwen is opgebracht, maar zeer waarschijnlijk om een recentere ontginning. Ook de postmiddeleeuwse vondsten die in het esdek cq de bouwvoor in het westen van de put zijn aangetroffen wijzen hierop. De latere ontginning heeft waarschijnlijk te maken met de ter plaatse van het plangebied aanwezige vochtige omstandigheden. Behoefte aan landbouwgrond en/of verbeterde afwatering van het gebied hebben waarschijnlijk geleid tot de uiteindelijke ontginning.
Tijdens het veldwerk zijn ook geen oudere contexten en vondsten aangetroffen: de greppels, depressie en kuil stammen allen op grond van het in deze contexten aangetroffen vondstmateriaal uit de Nieuwe Tijd. Ook dit ondersteunt het gegeven, dat het geen middeleeuwse maar een recentere ontginning betreft. Contexten die duidelijk met infrastructuur te maken hebben, zijn overigens niet aangetroffen.
De resultaten van het uitgevoerde onderzoek zijn vergelijkbaar met het in 2005 uitgevoerde onderzoek door Dyselinck en Mooren. Ook tijdens het in 2005 uitgevoerde onderzoek bleek dat de hogere terreindelen zijn afgetopt en dat het terrein genivelleerd is. Ook is toen een dun esdek (circa 40 cm) aangetroffen. De tijdens dat onderzoek in een waterkuil en een greppel aangetroffen vondsten zijn gedateerd in de 17de tot en met de 19de eeuw. Het gaat daarmee om een postmiddeleeuwse ontginning. Er zijn geen oudere cultuurlagen aangetroffen.
Opvallend is het gegeven dat zowel tijdens het onderhavige onderzoek als het onderzoek door Dyselick & Mooren dubbele greppels zijn aangetroffen.
