In opdracht van Gemeente Arnhem, Dienst Stadsbeheer heeft BAAC (Archeologie en Bouwhistorie) een Begeleiding uitgevoerd in plangebied Trans Arnhem in de gelijknamige gemeente. De aanleiding voor het onderzoek is de ontwikkeling van het plangebied. In het plangebied wordt een parkeerterrein en een systeem voor hemelwaterafvoer aangelegd.
Het plangebied is gelegen ter hoogte van de stadsmuur en de voorliggende grachten. In de 19e eeuw stond hier een volkswijk. Aan het plangebied is op basis van het archeologisch vooronderzoek een hoge verwachting voor resten uit de late middeleeuwen en nieuwe tijd toegekend. Ook kunnen er resten uit de Tweede Wereldoorlog in het plangebied aanwezig zijn.
Aan het begin van het onderzoek zijn door de gemeente een aantal kijkgaten in het plangebied gegraven om de bodemopbouw in kaart te brengen. Hieruit bleek dat de bovenste 80 cm van de bodem volledig verstoord was. Daarop is door de gemeente besloten de graafwerkzaamheden dieper dan 80 cm beneden maaiveld door BAAC te laten begeleiden. Tevens is in het zuidwesten van het plangebied een bodemsanering uitgevoerd, welke archeologisch begeleid is door de gemeente Arnhem. Dit deel van het terrein is tijdens de sanering afgegraven tot circa 80 tot 120 cm beneden maaiveld. De begeleiding door BAAC behelsde in de praktijk het archeologisch begeleiden (protocol opgraven) van diverse sleuven die gegraven moesten worden ten behoeve van de hemelwaterafvoer. Deze sleuven hebben een diepte van maximaal 200 cm beneden maaiveld.
Onder de verstoorde bovengrond bevinden zich ophogingspakketten uit de 18e tot het begin van de 20e eeuw, die zijn opgebouwd uit bruin tot donkergrijs zand met daarin fragmenten baksteen en mortel. Het vlak in de sleuven voor hemelwaterafvoer is aangelegd in de top van een ophogingspakket dat bestaat uit bruin/grijsbruin kleiig zand met daarin een geringe hoeveelheid houtskool (s2005, 3001). Dit pakket heeft een dikte die varieert van minimaal 80 cm tot minimaal 130 cm. De natuurlijke ondergrond is nergens aangetoond. Door de grondwaterspiegel was het niet mogelijk dieper dan circa 1 m beneden het vlakniveau van de rioolsleuven te boren. Tijdens het onderzoek is de ligging van de middeleeuwse stadsmuur in kaart gebracht. Daarnaast zijn enkele 17e-eeuwse grondsporen en gefragmenteerd bewaard gebleven muurwerk, twee waterputten, twee beerputten en enkele grondsporen uit de nieuwe tijd aangetroffen. De waterputten en de beerputten zijn in situ behouden, en niet nader onderzocht.
