Tijdens het onderzoek zijn twee smalle werkputten aangelegd over de vindplaatsen A en E in het plangebied ‘Huissen-Loovelden’. Het is gebleken dat de geringe breedte van de putten het lastig maakt uitspraken te doen over de aard van beide vindplaatsen. In de werkput op vindplaats A zijn veel nederzettingssporen uit de Romeinse tijd aangesneden. De sporen strekken zich uit over een terrein van ca. 80 bij 100 m. Naast enkele paalkuilen en kuilen zijn voornamelijk greppels gevonden. De sporen kunnen op basis van het aardewerk voornamelijk van het eerste kwart t/m het laatste kwart van de 2e eeuw worden gedateerd. Een bijzondere vondst is een ijzeren gaffel (een soort tweetand) waarmee vermoedelijk hooi of mest werd verplaatst.

De sporen op vindplaats E bestaan uit twee parallelle greppels, met daartussen nog enkele greppels en een kuil. De sporen hebben opvallend weinig vondsten opgeleverd. De geringe hoeveelheid aardewerk dateert in de 2e eeuw na Chr. Mogelijk maken de sporen deel uit van een nederzettingsterrein dat ongeveer 60 m noordwestelijk is aangesneden (plangebied ‘Zeegbos’). De sporen die daar zijn opgetekend, kunnen op basis van het aardewerk in de 1e – 3e eeuw na Chr. worden gedateerd.