Het plangebied ligt aan de noordkant van de historische nederzetting Zandwijk. Uit een eerdere archeologische begeleiding en proefsleuvenonderzoek in het gebied direct ten zuiden van Tiel- Postlaantje is bekend dat Zandwijk in de Ottoonse tijd (10e en vroege 11e eeuw na Chr.) een onderdeel vormde van de internationaal vermaarde handelsnederzetting Tiel. De belangrijkste onderzoeksvraag voor het nieuwe onderzoek was of de Ottoonse fase van Zandwijk doorloopt tot in het plangebied Postlaantje. Hiertoe zijn twee proefsleuven gegraven met een gezamenlijke oppervlakte van 182 m². Uit de onderzoeksresultaten blijkt dat er inderdaad sporen en vondsten uit de Ottoonse tijd aanwezig zijn in het plangebied, en dat het vondstspectrum sterk lijkt op hetgeen eerder is aangetroffen in Zandwijk. De Ottoonse sporen zijn echter alleen gevonden ten zuiden van het Postlaantje. Dit kan betekenen dat de grens van 10e-11e-eeuws Zandwijk in de zuidelijke helft van het plangebied ligt, maar gezien de beperkte onderzochte oppervlakte is dat nog niet zeker. Naast de resten uit de Ottoonse tijd zijn er sporen en vondsten aangetroffen uit de Late Middeleeuwen en Nieuwe tijd. Deze wijzen op vijf jongere gebruiksfasen van het terrein: bewoning in de 14e- 15e eeuw, een weggetje uit de 16e eeuw en bewoning in de 17e, 18e en 19e eeuw. De sporen uit de Nieuwe tijd zijn gevonden in het noordelijke deel van het plangebied, die uit de Late Middeleeuwen zowel ten noorden als ten zuiden van het Postlaantje.

De archeologische vindplaats is gewaardeerd. Hieruit blijkt dat in het plangebied een behoudenswaardige vindplaats aanwezig is. De resten hiervan bevinden zich in het gehele plangebied, met uitzondering van twee verstoorde zones: een saneringskuil in het oosten en een rioolsleuf in het centrum, op de plaats van het Postlaantje.