De geinterviewde kwam via een moeizame weg bij de Koninklijke Landmacht. Hij wilde graag carriere maken maar hiervoor was de beste weg ervaring opdoen op uitzending. Toen de mogelijkheid zich voordeed om uitgezonden te worden naar Afghanistan greep hij deze kans. Bijna ging dit mis, maar uiteindelijk werd zijn contract verlengd toen hem aangeboden werd op uitzending te gaan. Binnen twee weken zat de geïnterviewde daar, met bijna niks aan voorbereiding. De geïnterviewde zou als tolk ingezet worden. De situatie na aankomst was zeer onduidelijk. Voor de andere militairen niet. De geinterviewde werd bedreigd tijdens een eerste patrouille. De situatie was zeer beangstigend. In het kamp behoorde hij niet tot een duidelijke eenheid. Hij was alleen en had niemand om mee te spreken. De geinterviewde werd overal buiten gehouden. Dit had invloed op zijn gedrag. Hierbij was de werkdruk hoog en maakten de weersomstandigheden het zwaar. Het viel de geïnterviewde tegen dat hij merkte dat de aanwezigheid van de troepen niet gewenst was en er hierdoor vele levensgevaarlijke situaties ontstonden. Veel mensen sneuvelden of raakten gewond. Er was veel onduidelijkheid. Vanwege de situatie kreeg de geïnterviewde spijt dat hij mee was gegaan. De geïnterviewde kreeg ernstige psychische problemen die voortduurden in Nederland.