Het onderzoeks- en adviesbureau BAAC heeft een archeologisch bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek met behulp van boringen (verkennende fase) uitgevoerd in het plangebied Koningin Wilhelminaweg 259 te Groenekan. Het betreft twee onderzoeksgebieden die ten noorden en ten zuidwesten van het huidige bedrijfsterrein gelegen zijn.
Het plangebied bevindt zich landschappelijk gezien op de overgang van een relatief hoog gelegen dekzandrug in het oosten naar de laag gelegen dekzandvlakte in westen. Door plaggenbemesting is de A-horizont in het noorden dusdanig verdikt dat een laarpodzol is ontstaan. Naast de te verwachten verstoringen als gevolg van ontginning en veenwinning zal bij de inrichting van het gebied een zekere mate van bodemverstoring zijn opgetreden. Op basis van het bureauonderzoek bestaat een middelhoge archeologische verwachting op archeologische resten uit de periode paleolithicum – vroegneolithicum, een lage tot middelhoge archeologische verwachting op resten uit de periode midden-neolithicum – vroege middeleeuwen, een middelhoge verwachting op resten uit de late middeleeuwen en een lage tot middelhogeverwachting op archeologische resten uit de nieuwe tijd.
Met het veldonderzoek is vastgesteld dat binnen de onderzoeksegebieden overwegend verspoeld dekzand voor komt. Slechts in het uiterste noorden werd in situ dekzand aangetroffen waarbij het bodemprofiel tegenwoordig wordt afgetopt tot in de C-horizont. In grote delen van het noordelijke en in het zuidelijke onderzoeksgebied bevindt zich op het verspoelde dekzand een gevlekte menglaag of een bolsterlaag waarbij de overgebleven veenresten zijn vermengd met het onderliggende (dek)zand. Binnen het verspoelde dekzand zijn haast nergens nog intacte podzolhorizonten bewaard gebleven. Naast deze matig vergraven gronden zijn er ook locaties waar het bodemprofiel dieper, tot maximaal zelfs 95 centimeter –mv ter hoogte van boring 5, verstoord is geraakt.
Er zijn tijdens het veldwerk geen aanwijzingen voor de aanwezigheid van archeologische resten binnen de onderzoeksgebieden aangetroffen. De landschappelijke ligging ten opzichte van de omliggende dekzandruggen is laag waardoor het plangebied in het verleden geen uitgesproken aantrekkingskracht ten aanzien van tijdelijke of permanente vestiging zal hebben gekend. In het uiterste noorden bevindt zich een afgetopt dekzandprofiel. Voor zover hier archeologische resten aanwezig waren moeten deze tegenwoordig al verloren worden beschouwd.
Op basis van het voorliggende onderzoek kan de archeologische verwachting voor de onderzoeksgebieden worden bijgesteld naar een lage verwachting. De kans op verstoring van archeologische resten wordt bij de voorgenomen ontwikkeling derhalve klein geacht.
