De protestantse gemeente in Heinkenszand wil haar kerkgebouw aan de Dorpsstraat 71 graag uitbreiden. Indien de bodem echter door de bouwplannen wordt verstoord kan dit resulteren in een grootschalig archeologisch onderzoek. ADC Archeoprojecten heeft begin augustus 2011 een inventariserend archeologisch onderzoek uitgevoerd om te bepalen in hoeverre er archeologische resten in het plangebied aanwezig zijn. Daarbij was het belangrijkste doel om zowel de horizontale als verticale verspreiding van de resten in kaart te brengen. Met die informatie kunnen de bouwplannen eventueel worden aangepast zodat de archeologie in de bodem intact bewaard blijft.
De bouwplannen liggen voorlopig nog niet vast, even als de diepte van de geplande verstoringen.
Uit vooronderzoek was al gebleken dat hier in voorbije eeuwen een begraafplaats had gelegen en dat er ook fundamenten van een kerkgebouw in de grond konden worden verwacht. Bij het graven van de werkputten zijn de resten van minimaal 18 begravingen aangetroffen die dateren tussen de 15e eeuw en het midden van de 19e eeuw. Daaruit is gebleken dat op dit deel van de begraafplaats veel kinderen werden bijgezet. Vijf van de elf in het veld beschreven individuen waren kind en daarvan waren er vier minder dan twee jaar oud. Ook uit de grootte van de grafkuilen en het losse botmateriaal kan worden geconcludeerd dat in deze hoek veel kinderen waren begraven. Naast de begravingen zijn delen muurwerk van de voorganger van de huidige kerk gevonden, de Blasiuskerk, op slechts 30 tot 40 cm onder het maaiveld. Op sommige plaatsen waren de muren meer dan een meter dik en tot 1,3 m diep bewaard. De oorsprong van de Blasiuskerk ligt volgens historische bronnen in de 15e eeuw. De oudste begravingen die zich zowel binnen als buiten de oude kerk bevinden, liggen parallel aan de oriëntatie van het gebouw, dat wil zeggen west-oost. De jongere begravingen liggen echter in een hoek van 45° op het oude gebouw, zuidwest-noordoost.
Waarschijnlijk is de oriëntatie van de begravingen aangepast aan de ligging van het nieuwe kerkgebouw.
De begravingen zijn in kaart gebracht en in het veld beschreven, maar daarna weer afgedekt.
Alleen enkele incomplete, fragiele kinderskeletten zijn geborgen. Op het onderzochte botmateriaal, zowel afkomstig van de geborgen skeletten als vergraven botmateriaal uit de bovengrond, zijn zeer veel pathologische condities aangetroffen. Het veelvuldig voorkomen van deficiëntieziekten wijst op een mogelijk tekort aan voedingsstoffen. Verder zijn botten gevonden met tekenen van gewrichtsslijtage, tuberculose, trauma en mogelijk lepra.
Overig vondstmateriaal beperkt zich tot losse vondsten die zich in de vergraven bovengrond bevonden, zoals aardewerkscherven, bouwmateriaal, spijkers en een knikker.
