ADC ArcheoProjecten heeft in januari 2018 een inventariserend veldonderzoek uitgevoerd op de locatie Barwoutswaarder 89a te Woerden. De aanleiding van het onderzoek is de voorgenomen uitbreiding van een bedrijfsgebouw. Direct ten oosten van het plangebied is reeds een bureau- en booronderzoek en een proefsleuvenonderzoek uitgevoerd. Als de resultaten van deze onderzoeken worden geëxtrapoleerd naar het onderhavige plangebied moet worden aangenomen dat de ondergrond bestaat uit oever- en beddingafzettingen van de Oude Rijn. Hierop kunnen in theorie resten worden aangetroffen uit het Neolithicum tot en met de Nieuwe Tijd. Op de stroomgordel zijn tot nu toe voornamelijk resten uit perioden vanaf de IJzertijd aangetroffen. Gezien de ligging van het plangebied op de voormalige bedding van de Oude Rijn is het waarschijnlijk dat resten ouder dan de Romeinse tijd zijn verdwenen door riviererosie. Dwars door of in de directe nabijheid van het plangebied liep vermoedelijk de Limes en de bijbehorende, Romeinse weg, hoewel de exacte ligging van deze weg niet zeker is. Vandaar dat verwacht werd dat mogelijk resten gerelateerd aan deze weg kunnen voorkomen. Tijdens het booronderzoek ten oosten van het plangebied is vastgesteld dat bovenin de oeverafzettingen van de Oude Rijn een ontkalkt niveau aanwezig is. Dit niveau is op grond van het voorkomen van onder meer een fragment inheems-Romeins aardewerk, alsmede houtskool- en onverbrande botfragmenten, gekenmerkt als een mogelijk restant van een Romeinse limesweg. Tijdens het hierna uitgevoerde proefsleuvenonderzoek zijn echter geen resten ouder dan de 17e eeuw aangetroffen. Ook zijn geen aanwijzingen van een Romeinse limesweg aangetroffen. In de Middeleeuwen en Nieuwe tijd concentreerde de bebouwing langs de Oude Rijn zich vrijwel direct langs de loop van de Oude Rijn, dus juist ten noorden van waar het plangebied is gelegen. Op de oudste geraadpleegde kaart (uit 1615) zijn ten zuiden van de Oude Rijn hier en daar enkele boerderijen afgebeeld. Er is dus een kleine kans op bebouwingsresten uit de Late Middeleeuwen en/of Nieuwe tijd. Op kaarten uit de 19e en 20e eeuw was het plangebied echter in gebruik als weiland, tot de aanleg van het huidige bedrijventerrein aan het eind van de 20e eeuw. Naar verwachting heeft tot het eind van de 20e eeuw slechts weinig bodemverstoring opgetreden. Aan het eind van de 20e eeuw is het huidige bedrijventerrein ingericht. Mogelijk is de bodem hierbij vergraven in het kader van egalisatie en inrichting van het terrein. Teneinde deze verwachting te toetsen en aan te vullen is in het plangebied een verkennend en karterend booronderzoek uitgevoerd. Hierbij is vanaf 60 à 150 cm –mv beddingzand van de Oude Rijn stroomgordel aangetroffen. Hierop bevindt zich een 10 à 20 cm dik pakket oeverafzettingen, die uit kleiig zand of sterk zandige klei bestaan. In het uiterste zuidoosten bevindt het beddingzand zich relatief diep (150 cm –mv) en is hierboven uiterst siltige klei en sterk siltig zand aanwezig. Dit gelaagde pakket is geïnterpreteerd als een restgeulafzetting. Binnen de oeverafzettingen zijn geen humeuze lagen aangetroffen die als een potentieel archeologisch niveau beschouwd kunnen worden. De bovenste 30 à 40 cm van de oever is verstoord. Hierdoor is een groot deel van een eventuele vindplaats reeds verloren gegaan, met uitzondering van dieper ingegraven sporen. Tijdens het proefsleuvenonderzoek direct ten oosten van het plangebied zijn echter slechts enkele greppels uit de Nieuwe tijd aangetroffen. Dit betroffen hoogstwaarschijnlijk perceleringsgreppels. In aanvulling hierop, was het plangebied gelegen op de overgang van een restgeul naar de oeverafzettingen. Waarschijnlijk waren de omstandigheden hierdoor in (een deel van) het plangebied relatief nat.
