Naar aanleiding van de resultaten van een proefsleuvenonderzoek (IVO-P) waarin een inhumatie- en crematiegraf werden aangetroffen, werd besloten om een definitief onderzoek op de vindplaats uit te voeren. Dit onderzoek is door ARC bv in augustus 2008 uitgevoerd. Opdrachtgever voor de opgraving was de gemeente Lingewaard, waarbij de gemeentelijk archeoloog van Arnhem, drs. M. Defilet, optrad als bevoegd gezag. Het opgravingsterrein is gesitueerd op het bedrijvenpark ‘Agropark II’ ten zuiden van de plaats Huissen (Gld.).
Het onderzoek heeft uitgewezen dat zich op de locatie zowel een deel van een urnenveld als een mogelijke nederzettingsterrein bevindt. De aangetroffen archeologische sporen betreffen urngraven, kuilen, paalgaten een geultjes. De negen aangetroffen urngraven bevatten allen minimaal ´e´en urn van aardewerk met daarin crematieresten. In ´e´en spoor is naast de urn een schaal van aardewerk aangetroffen.
Deze schaal bevatte eveneens crematieresten. Bij de urngraven zijn geen grafstructuren, zoals greppels, aangetroffen. Een paalkrans zou mogelijk als randstructuur bij een inmiddels verdwenen graf kunnen hebben gefungeerd, maar deze zou net zo goed bij de nederzetting kunnen hebben gehoord. Naar aanleiding van het aardewerk en een 14C-datering is het grafveld in de Vroege Ijzertijd te plaatsen. De rol van het tijdens het IVO-P aangetroffen inhumatiegraf is onduidelijk. Diverse pogingen om tot een exacte datering te komen met behulp van de 14C-methode hebben niet tot een resultaat geleid.
In het onderzoeksgebied zijn tevens paalsporen gevonden, die tot enkele structuren kunnen worden herleid. Deze bestaan uit spiekers, de eerder genoemde paalkrans en een mogelijk groter gebouw. Een deel van het vondstmateriaal uit de nederzettingssporen dateert uit de Late Bronstijd.
Het grafveld en de nederzetting lagen op een hoger gelegen deel in het toenmalige landschap. Ten tijde van de bewoning/het grafveld bevond zich ten noorden van het terrein een (actieve) oude Rijnloop waarvan de oeverwal een geschikte woonlocatie was.
Het archeologische onderzoek geeft geen uitsluitsel over de relatie van het grafveld met de vermoedelijke nederzetting. Er zijn weinig exacte dateringen en de schattingen overlappen elkaar in tijd en ruimtelijk gezien is er geen scheiding tussen de nederzetting en het grafveld zichtbaar. Mogelijk kan het inhumatiegraf bij de nederzetting horen en verhuisde men later naar andere delen van de oeverwal. De oude woongrond ging vervolgens dienst doen als urnenveld.
