In overeenstemming met het bureauonderzoek blijkt uit de boringen dat de bodem van het gebied van beneden naar boven bestaat uit: lagunaire afzettingen en kwelderafzettingen. Deze bodemopbouw maakt dat feitelijk alleen direct onder het maaiveld, in de kwelderafzettingen archeologische resten te verwachten zijn. De lagunaire afzettingen zijn in een dusdanig dynamisch milieu gevormd dat het gebied ongeschikt maakte voor (permanente) bewoning. In de kwelderafzettingen lijkt ter hoogte van de Boezemsloot een kronkelende restgeul aanwezig. Deze geul kan de uit de literatuur bekende restgeul, de Doollent, betreffen. Gezien de geringe breedte en diepte van de geul lijkt het echter onwaarschijnlijk dat deze geul een belangrijke nevengeul van de Rijn heeft gevormd. De geul lijkt eerder een kweldergeul te betreffen. De aangetroffen geul lijkt wel een bepalende rol in de bewoningsmogelijkheden van het landschap te hebben gehad. De reeds bekende prehistorische vindplaatsen in het gebied zijn allemaal op deze geul geënt. Aan de oostkant van het plangebied is in deze geul in twee boringen (29 en 167) aardewerk aangetroffen, vermoedelijk afkomstig van een nabijgelegen nederzetting. In de boringen langs de geul zijn voor dergelijke nederzettingen geen concrete aanwijzingen aangetroffen. Tijdens het veldonderzoek is vastgesteld dat van de Pijselmolen, uit 1708, nog muurresten aanwezig zijn. De fundamenten van de molen en eventuele resten van voorgangers zullen dus nog intact in de bodem aanwezig zijn.