Mevrouw woonde met haar ouders en twee broers en twee zusjes in de Jacob van Lennepstraat in Schiedam. Haar vader werkte bij de Luchtbeschermingsdienst. Op vier- of vijfjarige leeftijd heeft ze, evenals haar zusje, met roodvonk zes weken in het Gemeenteziekenhuis van Schiedam gelegen. Haar oudste broer is tijdens de oorlog aan difteritie overleden. Op zesjarige leeftijd, in april 1943, is ze met haar jongste broertje en zusje voor drie maanden naar Rottevalle in Friesland uitgezonden. Op verzoek van haar moeder hebben dezelfde families in Rottevalle haar en haar broertje en zusje in december 1944 weer onderdak geboden. Haar moeder vond samen met haar oudste zus eveneens onderdak in Rottevalle, maar is teruggegaan naar Schiedam om haar echtgenoot op te halen. Op de terugreis hebben zij en haar echtgenoot bijna honderd kinderen uit Schiedam meegenomen, van wie een deel op Urk en een deel in Friesland is ondergebracht. De familie heeft de bevrijding in Rottevalle meegemaakt en is na de bevrijding naar Schiedam teruggekeerd.