BAAC bv heeft een archeologisch bureauonderzoek uitgevoerd voor het plangebied Zuid-Willemsvaart 172-182 te ‘s-Hertogenbosch. De aanleiding voor het onderzoek wordt gevormd door een bestemmingsplanwijziging.
Op historische kaarten is te zien dat het plangebied binnen de middeleeuwse stadsommuring van ’s-Hertogenbosch is gelegen. Dit deel van ’s-Hertogenbosch was nat en drassig. Vanaf de vijftiende eeuw is het terrein vermoedelijk opgehoogd om het droger te maken. Het terrein is tot in de negentiende eeuw onbebouwd gebleven en op een kaart uit 1649 is zichtbaar dat het plangebied onderdeel is van een groter terrein dat als blekerij staat aangegeven. Pas vanaf het begin van de twintigste eeuw is in het plangebied bebouwing zichtbaar op kaartmateriaal.
In het plangebied kunnen resten verwacht worden van de zestiende eeuwse aarden wal die tegen de stadsmuur is opgeworpen om beter tegen kanongeschut te beschermen. Daarnaast zijn ook eventuele uitbreidingen van deze wal te verwachten, evenals een keermuur. Er zullen verschillende ophogingspakketten aangesneden worden, waarin ook andere nederzettingsresten aangetroffen kunnen worden. De top van de natuurlijke onverstoorde bodem zal met de nieuwbouwplannen niet bereikt worden.
Er wordt een Inventariserend Veldonderzoek door middel van een proefsleuf (conform KNA 3.3) aanbevolen over de gehele lengte van het plangebied. Hiermee kan een lengteprofiel worden verkregen door de aarden wal en haar mogelijke zeventiende eeuwse uitbreidingen.
