Op basis van het bureauonderzoek kon samengevat gesteld worden dat binnen het plangebied de bodemopbouw vanaf het maaiveld bestaat uit jonge zeeklei, Laagpakket van Walcheren op afzettingen van het Hollandveen Laagpakket op afzettingen van het Laagpakket van Wormer (oude zeeklei). De top van het dekzand kan intact zijn, gezien de aanwezigheid van Basisveen op het dekzand in de omgeving van het plangebied.
Door deze ontwikkeling gold er op basis van het bureauonderzoek een lage archeologische verwachting voor het aantreffen van vindplaatsen uit het Paleolithicum, het Mesolithicum en het Vroege/ Midden-Neolithicum (niveau pleistoceen dekzand), aangezien het dekzand hier relatief laag lag en daarmee minder geschikt was voor bewoning. Voor het Laat-Neolithicum (niveau Laagpakket van Wormer) gold een middelhoge verwachting, ingegeven door het beperkte aantal aangetroffen vindplaatsen in de wijde omgeving van het onderzoeksgebied. Voor de Bronstijd (niveau onderzijde Hollandveen) gold een lage verwachting, eveneens vanwege ongunstige bewoningscondities van het toenmalige landschap. Voor de IJzertijd en Romeinse Tijd (op Hollandveen) gold een middelhoge verwachting; op Zuid-Beveland werden reeds verschillende vindplaatsen uit deze periode aangetroffen in het veen. Voor de Vroege Middeleeuwen gold een lage verwachting; en voor Late Middeleeuwen en Nieuwe Tijd gold een hoge verwachting op het aantreffen van vindplaatsen (niveau Laagpakket van Walcheren, Duinkerk II/III afzettingen).
Tijdens het inventariserend veldonderzoek werd het opgestelde verwachtingsmodel middels vier verkennende boringen (tot maximaal 3 meter beneden maaiveld) getoetst en bijgesteld. Hierbij dient opgemerkt dat dit veldonderzoek gericht was op het toetsen van de (geologische) verwachting en niet op het opsporen van eventuele vindplaatsen. Uit het booronderzoek blijkt dat binnen het plangebied de ondergrond, overeenkomstig de vooraf beschikbare geologische informatie, bestaat uit afzettingen behorende tot het Laagpakket van Walcheren (Duinkerke II/III afzettingen) op afzettingen behorende tot het Hollandveen Laagpakket op afzettingen behorende tot het Laagpakket van Wormer.
De verwachting voor de perioden vroege prehistorie tot een met het Midden-Neolithicum kon vanwege de grote diepteligging van mogelijke vindplaatsen uit deze perioden op het pleistocene dekzand niet worden getoetst. Het dekzandniveau lag beneden de maximale boordiepte van het onderzoek. Voor het niveau van het Laagpakket van Wormer, het Laat-Neolithicum, waarvan de top gelegen is op een diepte tussen 3,28 en 3,52 meter –NAP (2,20 tot 2,40 meter beneden maaiveld) wordt de verwachting bijgesteld naar een lage verwachting, gezien het ontbreken van hoger gelegen ruggen die gunstig waren voor bewoning. Het toenmalige lokale landschap betreft een relatief nat komgebied, blijkens de samenstelling van de afzettingen en de resten van riet die in de top van de afzettingen zijn aangetroffen.
De verwachting voor de Bronstijd, IJzertijd en Romeinse Tijd, en Vroege Middeleeuwen wordt binnen het plangebied bepaald door de intactheid van het Hollandveen en de onderkant van het daarboven gelegen Laagpakket van Walcheren. In alle boringen is een deels afgegraven veenpakket aangetroffen. Het veen is hier in de Late Middeleeuwen ontgonnen (gemoerd) , zoals in grote delen van Zuid-Beveland het geval is. Van het veen resteert nog een pakket van 0,60 – 0,80 meter, waarvan de top gelegen is op een diepte tussen 2,68 en 2,87 meter –NAP (1,60 tot 1,65 meter beneden maaiveld). Een tweede aanwijzing dat hier moernering heeft plaatsgevonden zijn de veenbrokken in het bovengelegen kleipakket. Door het afgraven van het veen zullen eventueel in de oorspronkelijke top aanwezige vindplaatsen uit de IJzertijd en de Romeinse Tijd verdwenen zijn. Daarmee vervalt de verwachting voor deze perioden. Voor het niveau onderzijde Hollandveen, dat nog wel aanwezig is, blijft een lage archeologische verwachting gelden.
Het op het veen gelegen kleipakket is bij de moernering van het veen afgegraven en vervolgens in de ontstane putten gedeponeerd. Hierdoor is het niveau voor de Vroege Middeleeuwen (Laagpakket van Walcheren, Afzettingen van Duinkerke II/IIIA) verstoord geraakt en vervalt de verwachting voor deze periode. Voor de Late Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd (niveau Laagpakket van Walcheren, Afzettingen van Duinkerke IIIa/b) geldt dat de verwachting naar beneden moet worden bijgesteld voor het gehele plangebied (lage verwachting). Na het ontginnen van het veen heeft het gebied opnieuw onder invloed van de zee gestaan, mogelijk vóór de bedijkingen in de Late Middeleeuwen, maar mogelijk ook als gevolg van stormvloeden/ overstromingen daarna (waarvan de laatste in 1953 plaatsvond), waarbij opnieuw sedimenten zijn afgezet. De relatief lage ligging in het komgebied maakt dat het plangebied en directe omgeving minder geschikt was voor bewoning in deze perioden. Voor de Nieuwe Tijd geldt bijkomend dat het beschikbare kaartmateriaal geen aanwijzingen geeft voor de aanwezigheid van bebouwing binnen het plangebied. Bij het booronderzoek werden geen archeologische indicatoren aangetroffen die kunnen wijzen op de aanwezigheid van vindplaatsen.
