Voor veel inwoners van de stad Groningen was het Scholtenhuis tijdens de oorlog een berucht gebouw. Het pand aan de oostkant van de Grote Markt deed dienst als hoofdkwartier van de Sicherheitsdienst, de Duitse inlichtingendienst. Hier zetelde ook Hermann Conring, de vertegenwoordiger van rijkscommissaris Seyss-Inquart in Noord-Nederland. Daarnaast was het gebouw een gevangenis, waar talloze (verzets)mensen werden verhoord, gemarteld en weggevoerd om te worden vermoord.

Op 15 april 1945, een dag voor de bevrijding van Groningen, brandde het Scholtenhuis tot de grond toe af.

Tien mensen die met het Scholtenhuis te maken kregen, bijvoorbeeld als gevangene, familielid van een gevangene, leverancier of typiste, hebben hun verhaal verteld. Vanuit verschillende perspectieven werpen hun getuigenissen nieuw licht op het functioneren van het gebouw.