In september 2017 is een archeologisch vooronderzoek uitgevoerd voor een plangebied aan de Langdonkenstraat in Eindhoven (gemeente Eindhoven). De aanleiding van het onderzoek is een op te stellen bestemmingsplan voor het plangebied, om in de toekomst de bouw van een aantal woningen, de aanleg van groenvoorzieningen en de aanleg van parkeerterreinen op de locatie mogelijk te maken. Hiervoor zal na het opstellen van het bestemmingsplan een omgevingsvergunning moeten worden verleend.
In de toelichting van het bestemmingsplan moet een archeologie-paragraaf worden opgenomen. Om deze paragraaf op te kunnen stellen, dienen de (mogelijke) archeologische waarden in het plangebied in kaart te worden gebracht, om zo te kunnen waarborgen dat toekomstige planvorming niet zullen zorgen voor een onevenredige verstoring van erfgoed. Deze inventarisatie van de archeologische waarden dient te gebeuren aan de hand van een archeologisch (voor)onderzoek, een stap waaraan onderhavig onderzoek een eerste invulling geeft.
Uit het onderzoek blijkt dat het plangebied op de flank van een beekdal ligt, op de overgang naar een hoger gelegen zandgebied. Hierdoor is het plangebied vanaf het Laat-Paleolithicum aantrekkelijk geweest voor de mens. In de omgeving van het plangebied zijn op dergelijke locaties grafvelden uit de periode Neolithicum-IJzertijd aangetroffen. Daarnaast maakt het westen van het plangebied deel uit van het middeleeuwse gehucht Schouwbroek. Op een historische kaart uit 1560 is dan ook bebouwing in het plangebied aanwezig. Op basis van het bureauonderzoek heeft het plangebied in principe dus een hoge archeologische verwachting voor de periode Laat-Paleolithicum-Nieuwe tijd.
In hoeverre daadwerkelijk nog archeologische vondsten en/of sporen aanwezig kunnen zijn, hangt af van de mate van intactheid van de bodem. Het plangebied is intensief bebouwd geweest en deels reeds gesaneerd geweest, waardoor de kans bestaat dat een eventueel vondstenniveau uit de periode Laat-Paleolithicum-Neolithicum al is aangetast. In welke mate de bodem in het plangebied is aangetast is echter niet exact bekend, waardoor het plangebied vooralsnog zijn hoge archeologische trefkans behoudt.
