De gemeente Sluis heeft in de Dinsdagstraat rioleringswerken uitgevoerd, waarbij een hemelwaterriool is aangelegd. Dit riooltracé, ca. 90 meter lang en ca. 0,80 meter breed, werd, conform het archeologisch beleid van de gemeente Sluis, archeologisch begeleid volgens protocol Opgraven. Tevens is het wegdek vernieuwd. Hiertoe is het cunet tot circa 0,50 meter beneden het huidige maaiveld ontgraven. Gezien de ligging, direct ten zuidoosten van het koor van de voormalige Sint Janskerk bestond het vermoeden dat binnen het plangebied begravingen aanwezig konden zijn behorende tot het kerkhof rondom deze kerk. Het doel van de Archeologische Begeleiding (protocol Opgraven) was het in kaart brengen van de eventueel aanwezige archeologische waarden in het plangebied en het ex-situ veilig stellen (Opgraven) van deze resten die door de aanleg van de nieuwe riolering zouden worden verstoord. Hierbij zijn de aangetroffen resten gedocumenteerd, ingemeten en geplaatst binnen hun geologische en archeologische context. De nadruk lag hierbij op het vaststellen van de aan-of afwezigheid van en het documenteren van begravingen behorende tot het kerkhof rondom de Sint Janskerk. De bodem bestond op de onderzoekslocatie uit antropogene ophooglagen daterend uit de Nieuwe tijd en late Middeleeuwen op natuurlijke bodemlagen behorende tot het laagpakket van Walcheren. In vlak 1, dus buiten de eigenlijke rioleringssleuf, werden op een diepte van ca. 2,15m+NAP (ca. 0,50 m-mv) de boordstenen en rolkeien van de oude laatmiddeleeuwse straat aangetroffen (S10). De boordstenen waren vervaardigd uit kalksteen. Vervolgens werd verdiept ten behoeve van de rioleringssleuf. In vlak 2 op ca. 1,85m+NAP (ca. 0,80 m-mv) werden in het zuidwesten van de onderzoekslocatie twee greppels (S2 en S7) aangetroffen. De vulling van de greppels wordt gedateerd in de late Middeleeuwen B. Over de volledige lengte van de rioleringssleuf werden ophoogpakketten met puin (S3) aangetroffen die geïnterpreteerd werden als de puinverharding van de toenmalige laatmiddeleeuwse Dinsdagstraat. Over de gehele onderzoekslocatie werd in vlak 3 op een diepte van ca. 1,55m+NAP een riolering (S17) aangetroffen opgetrokken uit gele, volledige, handgevormde bakstenen die gedateerd wordt in de tweede helft van de 14de eeuw en de eerste helft van de 15de eeuw. De riolering was ingegraven in het Laagpakket van Walcheren. In het zuidoosten van de onderzoekslocatie werden in dit vlak nog enkele kuilen aangetroffen. De sporen 11 en 12 kunnen mogelijk geïnterpreteerd worden als kleiwinningskuilen. Spoor 14 betreft een restant van de erboven gelegen antropogene ophooglaag. De laatmiddeleeuwse riolering bleef in situ bewaard. Er werden geen sporen aangetroffen van begravingen behorende tot het kerkhof rondom de Sint Janskerk. Tijdens de archeologische begeleiding werden geen aanwijzingen gevonden dat het kerkhof rondom de Sint Janskerk tussen de oprichting van de kerk in de 14de eeuw en de eerste beschikbare kaart van Jacob van Deventer uit de 16de eeuw oorspronkelijk groter is geweest. Op basis van de nieuw verkregen informatie en oudere vaststellingen kan besloten worden dat het kerkhof rondom de Sint Janskerk zich nooit buiten de huidig zichtbare begrenzing van het kerkterrein heeft uitgestrekt. Indien in de toekomst meer naar het noorden toe, op het toenmalige kerkterrein rondom de toenmalige Sint Janskerk, omgeven door de huidige Dinsdagstraat, Sint Jansstraat, Rentjes en Sint Pietersstraat, werkzaamheden zullen plaatsvinden, wordt wel aanbevolen deze archeologisch op te volgen.