Naar aanleiding van de voorgenomen herontwikkeling aan de Boerhaavelaan heeft ADC ArcheoProjecten een opgraving uitgevoerd binnen het plangebied ‘Rijnsoever Noord’, Fase 3. Op de locatie heeft in het verleden een boerderij gestaan.
Restanten van de boerderij zijn tijdens vooronderzoek op deze locaties ook daadwerkelijk onder het maaiveld aangetroffen.
Het onderzoek heeft twee hoofdgebouwen prijsgegeven in de vorm van twee boerderijplattegronden: Structuur 1 (STR1) in het noorden en Structuur 2 (STR2) in het zuiden. Deze beide, evenwijdig aan elkaar gelegen structuren vertegenwoordigen de twee bewoningsfasen, waarbij STR2 tot de oudste fase (fase 1) moet worden gerekend en de grotere en deels uit baksteen opgetrokken STR1 tot de jongste fase (fase 2).
De aanvang van fase 1 kan worden geplaatst in de tweede helft van de 13e eeuw, terwijl het einde van fase 2 op basis van vondstmateriaal aan het einde van de 17e eeuw gezocht moet worden. Dat lijkt opvallend goed overeen te komen met hetgeen uit historische bronnen bekend is. Daaruit is namelijk af te leiden dat de laatste boerderij rond 1680 moet zijn gesloopt. De datering van de overgang tussen beide fasen laat zich minder exact dateren. Indien we ervan uitgaan dat waterput WA2 deel uitmaakte van STR2, zou dat betekenen dat STR1 en daarmee fase 1 een aanvang neemt in elk geval na 1563, de dendrochronologische datering van één van de tonnen van deze waterput.
Veel van de niet tot de beide structuren behorende sporen zullen aan één van beide bewoningsfasen moeten worden toegeschreven, maar het is in de meeste gevallen niet duidelijk aan welke. Dat geldt niet voor de twee waterputten WA4 en WA5 en bijgebouw STR3, die op basis van hun datering aan fase 1 moeten hebben toebehoord. De waterputten WA1 t/m WA3 zijn op basis van hun datering en vanwege het feit dat ze integraal deel lijken uit te maken van STR1 juist toe te schrijven aan fase 2.
Enkele greppels en sloten dateren van na fase 2. Het gaat om greppels en/of sloten die wat betreft ligging en oriëntatie overeenkomen met perceelsgrenzen die ook op het minuutplan van ca. 1830 staan aangeduid. Het is echter niet uitgesloten dat sommige hiervan terug gaan op verkaveling die al vanaf de aanvang van de bewoning (en/of ontginning van het gebied) is uitgelegd.
